GECE GELEN AŞK ("GELEN AŞK" SERİSİ 1) (Tamamlandı)

YİRMİ İKİNCİ BÖLÜM (final öncesi)

Selam gençler!

Kısa hikaye demiştim,oldukça uzadı,ama işte sona yaklaştık bile.;)

Küsmeyin canım,daha bir sürü hikayem var anlatmam için sırasını bekleyen...;)

Keyifle okuyun bitanelerim!

             YİRMİ İKİNCİ BÖLÜM (FİNAL ÖNCESİ)

Daha önce de öpülmüştüm.

Ama öpücüğün gerçek anlamını ancak keşfediyordum.

Bulut'un dudakları sıcak ve kararlıydı,öpüşü ise kendisi gibi güçlü,çarpıcı ve ısrarcı,derinleştikçe yoğunluğu ve hükmediciliği artıyordu ve ben artık tamamen nefessiz kalmıştım.Başımın döndüğünü hissediyordum ve kulağıma ulaşan iniltilerin benden mi,yoksa ondan mı geldiğini ayırt etmekten acizdim.Önemli de değildi zaten.İkimizi de yakıp kavurduğu belli olan ateş baş edilecek gibi değildi.

Birbirimizden soluk soluğa ayrıldığımızda bile ondan uzaklaşmak istemediğimi fark etmek beni biraz utandırsa da,bunu istesem de yapabilecek durumda olmadığım ortadaydı.Bedenim öylesine titriyordu ki,adamın kollarından çıktığım an yere yığılmam kaçınılmazdı.Maraton koşmuşum gibi düzensiz ve hızlı atan kalbimi bir şekilde sakinleştirmem gerekiyordu,ama dört bir yana saçılmış aklım ve sersemlemiş zihnimle herhangi bir uzvumu kontrol edebileceğimi sanmıyordum.

Gözlerimi açıp baktığımda,karşımdaki adamın da benden pek bir farkı olmadığını anladım.Bulut da nefes nefeseydi ve yüzü kızarmış,gözlerinin kopkoyu derinliklerindeki minik ışıklar bile kaybolmuştu.

"Tanrım..."diye mırıldandı adam boğuk bir sesle."Farklı olacağını biliyordum,ama bu...bu... böylesi..."

Birbirimizin kollarında kendimizi toparlamaya çalışırken,Bulut yüzümün her yanına küçük öpücükler kondurmaya devam ediyordu:

"Sana öylesine kapıldım ki,aklımı da,ellerimi de senden uzak tutamıyorum Yasemin."derken nefesi hala düzene girmemişti."Sen de aynı şeyleri hissettiğini söyle bana.Lütfen."

"Evet."diyebildim sadece.

Duygularımı ifade etmeyi çaresizce istiyordum,ama yaşadığım inanılmaz tutkulu öpücüğün artçı etkileri hala bedenimi dalgalandırırken,bunu yapmaktan acizdim.

Mantığımı devreye sokmaya çalıştım.Sonuçta ikimiz de hormonların zirve yaptığı yaşlardaydık ve birbirimizden hoşlanıyorduk.Ama hayır,böylesine şiddetli bir tepkiyi insan ancak kendini teslim ettiği,güvendiği ve aşık olduğu birine verebilirdi.En azından benim için böyleydi bu.

"Burada kal."dedi Bulut kısık bir sesle."Bu gece senden uzakta olmak istemiyorum."

"Tamam."diye yine tek sözcüklü cevapla yetindim.

Daha fazlasına gücüm yetmemişti.Onun kollarında olmanın yarattığı uyuşturucu hisle başa çıkmam o an için hala imkansızdı.

*****************

Yüksek tavana yakın konumlandırılmış pencerelerden içeri süzülen ışık saat hakkında bir ipucu vermese de,sabahın ilerleyen saatleri olduğu kesindi.Sıcaklamış ve sıkışmıştım,ama beni arkadan sımsıkı sarmalamış adamın güçlü kollarının arasından çıkmak için en ufak bir istek duymuyordum ve bu eşsiz yakınlığın tadını birazcık daha çıkarabilmek için kıpırdamadan yatmaya devam ettim.

Dün gece saatlerce oturmuş,bir şeyler yemiş ve kahve içmiştik.

Konuşmuştuk.Birbirimize anlatacağımız tonlarca şeyimiz vardı.Ailelerimizden,arkadaşlarımızdan,yaptığımız işlerden ,sevdiğimiz ve sevmediğimiz her şeyden ve tabi gelecekten.Bulut'un yaptığı işlerin tehlikeleri beni endişelendirmişti ve bunu belli etmiştim.