I Was Here (IWH) #BW2019 #Starterliste2019 #JJSC20

Κεφ.13

Οι μέρες πέρασαν ήρεμα. Αλλά δυστυχώς δεν κράτησε για πολύ. Τα αποτελέσματα απο την ψυχίατρο δεν ήταν καλά. Ισως οντως να χρειαστεί να μπώ σε κλινική.. Δεν θέλω καθόλου να μπώ. Δεν θέλω να αφήσω την Αννα μόνη της και πάνω απο ολα δεν θέλω να χάσω την ελευθερία μου. Είπα στην ψυχίατρο να κάνουμε και άλλες συνεδρίες και να πηγαίνω σε καθημερινή βάση να με ελέγχει. Και είπε οτι προς το παρών θα κάνουμε αυτό.
Τέλος πάντων. Σήμερα μετά απο το σχολείο εχω δουλειά. Η Μαριάνθη θα πάει σε ενα πάρτυ και πρέπει να την συνοδέψω. Αλλά δεν ξέρω τι ώρα θα γυρίσω και δεν μπορώ να πάρω σε καμία περίπτωση την Αννα μαζί μου. Και φοβάμαι να την αφήσω μόνη της.. Φφφ τι θα κάνω? Αυτά σκεφτόμουν καθώς περπατούσα στους διαδρόμους του σχολείου. Αλλά ειδα μια σκιά με την άκρη του ματιού μου η οποία βρισκόταν πίσω μου. Γύρισα και έπιασα το χέρι του αγνώστου και το έφερα πίσω απο την πλάτη του.

Ashton : Ει ει εγω είμαι. Τι κάνεις τρελάθηκες? Μου φώναξε με την φωνή του να σπάει απο τον πόνο.

Τον άφησα απότομα και έκανα μερικά βήματα πίσω προσπαθώντας να ελέγξω την αναπνοή μου που πήγαινε σαν τρελή.

Αρτυ : Συγγνώμη. Ειναι απλά που είμαι νευρική. Ειπα και ετριψα την πίσω πλευρά του λαιμού μου.

Ashton : Γιατί τρέχει κάτι? Μου είπε ανήσυχος.

Σκέφτηκα λίγο. Δεν ξέρω αν πρέπει να του πω. Τον ξέρω μόνο πόσο? Ενα μήνα?. Αλλά δεν μπορώ να πω μου φέρθηκε καλά. Αν και στην αρχή ήταν κρύος.. Τις σκέψεις μου διέκοψε η φωνή του.

Ashton : Ε Αρτυ τι συμβαίνει? Μου είπε και ξύπνησα από τις σκέψεις μου.

Αρτυ : Ε? Τι?  Αα τίποτα. Είπα και κοίταξα κάτω.

Ashton : Ισως αν μου πεις μπορώ να βοηθήσω.. Μου ξανά είπε. Καλά και να του πω δεν θα αλλάξει κάτι οπότε τι εχω να χάσω?.

Αρτυ : Να.. Εχω μια πολύ σοβαρή υποχρέωση το απόγευμα και πολύ πιθανόν να μην γυρίσω το βράδυ σπίτι. Οπότε η μικρή δεν έχει με κάποιον να μείνει.

Michael : Μπορώ εγω να την κρατήσω. Ακούσα την φωνή του και γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος του.

Αρτυ : Παρακαλώ?

Michael : Σας άκουσα καταλάθος που μιλούσατε.. Δεν εχω θέμα εγω να την κρατήσω. Ετσι και αλλιώς σήμερα θα μαζευτούν και τα παιδιά σπίτι μου οπότε δεν έχεις κάτι να φοβάσαι. Είπε και πλησίασε προς το μέρος μας.

Αρτυ : Εσυ δεν είσαι που είχες νεύρα μαζί μού? Τι σε έπιασε ξαφνικά?

Michael : Ακόμα εχω. Αλλά το μικρό δεν μου έχει κάνει κάτι.