I Was Here (IWH) #BW2019 #Starterliste2019 #JJSC20

Κεφ.61

Οταν πια η Αννα σταμάτησε να κλαίει της πρότεινα να πάμε βόλτα στο κέντρο. Να περάσουμε καλά όπως συνηθίζαμε να κάνουμε. Συμφώνησε και πήγε να ντυθεί. Μόλις ανέβηκε πάνω μου άφησα τα δάκρυα να κυλήσουν στα μάγουλα μου και έβαλα το χέρι μου στο στόμα μου για να μην ακουστούν οι λυγμοι μου. Κατεβήκαμε στο κέντρο και κάναμε μια βόλτα στην καινούρια παραλία. Της αγόρασα ενα βιβλίο και την κερασα παγωτό. Γυρίσαμε σπίτι στις 9 και την έβαλα για ύπνο.

Αννα : Θα κοιμηθείς μαζί μου? Μου είπε και με κοίταξε παρακλητικα. Χαμογέλασα και εγνεψα.

Αρτυ : Φυσικά, δώσε μου μισό λεπτό να αλλάξω. Της είπα και πήγα να βάλω φόρμες. Γύρισα στο δωμάτιο της και ξάπλωσα δίπλα της. Χωρίς να χάσει χρόνο ξάπλωσε στο στήθος μου και με αγκάλιασε σφιχτά. Την αγκάλιασα και εγω και της χάιδευα τα μαλλιά για να την πάρει ο ύπνος. Πέρασαν δύο ώρες και η Αννα είχε αποκοιμηθεί. Εμένα όμως δεν με έπιανε ύπνος. Είχα και κάτι άλλο που ήθελα να κάνω εκείνη την νύχτα, κάτι που θα ήταν η τελευταία φορά που θα το έκανα. Φίλησα την Αννα στο μάγουλο και βγήκα προσεκτικά από το κρεβάτι της. Κατέβηκα κάτω και έβαλα τα παπούτσια μου. Πήρα τα κλειδιά της μηχανής μου και πήγα να την πάρω.

Αρτυ : Μέχρι και εσύ μου έλειψες. Της είπα και χαιδεψα το υπέροχο μαύρο τιμόνι της. Εβαλα μπρός και πήγα σπίτι του.

Μετά απο πεντε λεπτά είχα φτάσει εξω απο το σπίτι του Michael. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και η ανάσα μου ήταν βαριά. Ανέβηκα διστακτικά τα σκαλιά και χτύπησα δύο φορές στην πόρτα. Περίμενα αλλά δεν μου άνοιξε κανείς. Δεν ήξερα τι να κάνω, ίσως έπρεπε να φύγω. Τότε άνοιξε η πόρτα και η εικόνα ενός κλαμενου και πονεμένο Michael εμφανίστηκε μπροστά μού. Μόλις με είδε γουρλωσε τα μάτια.

Αρτυ : Γεια.. Είπα ντροπαλά. Τότε με τράβηξε μέσα και με έσφιξε στην αγκαλιά του και ξέσπασε σε λυγμούς. Σσσ.. Σώπα. Του είπα και τον χτύπησα στοργικά στην πλάτη.

Michael : Νόμιζα οτι δεν θα σε ξανά δω πότε. Νόμιζα οτι... Αφησε την φράση του μετέωρη.

Αρτυ : Οτι θα πεθάνω; Είπα και γέλασα μελαγχολικά.

Michael : Μην το ξανά πεις αυτό. Δεν θα σε αφήσω να πάθεις τίποτα. Μου είπε και με κοίταξε σοβαρά. Ενα γέλιο μου ξέφυγε, άπλωσα το χέρι μου και του χαιδεψα το μάγουλο.

Αρτυ : Και πως θα το κάνεις γλυκέ μου; Ρώτησα ρητορικά. Και οι δύο ξέραμε οτι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.