His Secret Wife

Chapter 2

Sky POV

Nakita ko sya kung paano nawalan ng malay at kung paano siya buhatin nung lalaking iyon. Napatayo ako at susundan ko sana sila.

Dude, saan ka pupunta?

Ah?wala. I said then umupo na lang ako. Sinundan ko na lang sila ng tingin.

I hope they fine.

Miracle POV

Nagising ako ng maramdaman kong my yumuyugyog sa balikat ko.

Pagkamulat ng aking mga mata nakita ko ang isang lalaking hindi ko kilala.

Napaupo ako agad.

Hi. He said

Nasaan ako?

Nasa clinic ka ng school, nahimatay ka so dinala kita dito.

S-salamat ah. Ano na palang oras ?

Ah, its already 8 pm, napatagal ang tulog mo kaya ginising na kita, wala kasing pumunta dito para dalawin , sorry to interrupt you but I have a meeting kaya ginising na kita eh wala namang mag-babantay sayo kasi umalis yung nurse.

Salamat, and sorry Mr.---

By the way I'm Cloud and you?

I'm Miracle. Nice to meet you Cloud and thank you again. I said then nagshakehand kami.

Nice to meet you too and welcome. So saan na nakatira, hatid na kita gabi na rin kasi baka kung mapaano kapa.

 Sige. I said

Then I start fixing myself. Lumabas kami ng clinic at dumiretso kami ng parking lot ng school. Sumakay kami sa sasakyan niya. After that ini-start na niya ang kanyang sasakyan.

Saan ka pala nakatira Mira?

Huh? Napatingin ako sa kanya.

Starting today I call you Mira.

Ah okay, sa Ford Subdivision ako nakatira.

So doon kasi rin nakatira? Doon din kasi ako. And hindi naman sa pagyayabang that's my own subdivision.

Wow, ang yaman mo naman pala.

Yeah. He said

After a minutes nakarating na rin kami sa subdivision.

Diyan lang ako sa bungad. I said

Really, kaano-ano mo si Sky Montenegro

 I'm just his maid.

Ganun.

Huminto yung sasakyan niya sa harap ng bahay ni Sky.

Salamat ah. I said

No problem. So friends? Sabi niya then inilahad niya yung kamay niya sa akin.

Inabot ko naman.

Friends. I said

Sige kita na lang tayo sa school sabi nya. Tumango lang ako, bubuksan ko na sana yung pinto ng sasakyan ng magsalita sya.

No. Ako ng magbubukas then lumabas sya at punagbuksaan nya ako ng pinto

Salamat ah. I said

No problem, pasok kana gabi na eh.

Sige , thank you ulit.

Tumango lang sya. Pumasok naman ako sa loob ng bahay, nadatnan kong nakaupo si Sky sa sala.

Anong oras na ngayon ka lang uuwi, it's not for my baby , saka ka na lumandi kapag naipanganak mo na yang bata. He said

Napayuko na lang ako. Naglakad na ako papunta sa kwarto kasi nag-uunahan ng lumabas ang luha ko.

Napaupo na lang ako sa kama ko habang umiiyak.

Ako pa ngayon ang pinagbintang niyang lumandi, hindi nga niya ako inalala at ang kalagayan ng bata. Tapos hindi man lang niya ako tinulungan kanina ng mahimatay ako. Tsk. Ano pa nga bang aasahan ko.

Kaiiyak ko hindi ko namalayan na nakatulog na lang ako, nagising ako ng makaramdam ako ng gutom.

Lumabas ako ng kwarto ko para bumaba ako at dumiretso sa kitchen.

Bubugsan ko na sana ang pinto ng marinig ko ang boses ni Sky na parang may kausap.

Pinakinggan ko lang.

Yes baby, wag kang mag-alala, mag-didivorse din kami kapag ipinanganak niya ang anak ko, then after that kukinin ko ito then mag-sasama na tayo diyan sa US.

Sige baby don't worry, sisiguraduhin ko muna na akin ang pinagbubuntis nya--

Hindi ko na kaya pang marinig ang iba pa niyang sasabihin. Agad akong tumakbo papunta sa room ko.

Hindi ko na napigilan na mapaluha.

Ganoon pala ang balak niya sa akin, sa amin ng baby ko, at talagang hindi sya naniniwala na anak niya ito. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko siguro dapat na talaga akong umalis sa bahay na ito.

 Pinunasan ko muna ang luha ko, saka ko kinuha ang mga gamit ko. Hinintay ko munang makatulog si Sky saka ako lumabas. Nang makalabas na ako ng bahay agad akong lumabas ng subdivision. Kaya lang hindi ko napansin ang sasakyan na malapit na sa akin ng patawid ako ng kalsada, buti na lang at mabilis itong naka pagpreno.

Sorry po. Payuko yuko kong sabi.

Shit! Mira what are doing here ng ganitong oras.

Napatingin ako sa nagsalita. Its Cloud.

Cloud. I said.

What happen? sh*t muntik na kitang mabangga. Sabi nya sa akin hanggang makalapit siya sa akin.

Hindi ko napigilan ang sarili ko at niyakap ko siya at doon na ako napaiyak ng sobra.