Beautiful Scars (ANWAG Part 3)

Chapter 3

Lady Behind The Mask

RAILE

"But seriously... Is he forgiven?"

"Who?" pagmamaang-maangan ko.

"R-raiko." pag-aalinlangan niya.

"I don't know if forgiven is the term, but if we'll met, I just don't care, no feelings to feel. I will not greet him or look at him. I'll just ignore him, yeah, I will."

Tumango-tango naman si Kaye habang iniinom ang beer niya.

"How 'bout the other one?"

"Dylan? Just the same. But to be exact, if he's on fire and I have water with me, I'll drink it."

"Hard mo ah. I really miss my old bubbly innocent soft Rae."

"Psh, she don't miss you so just shut up."

"Ang bad mo. I really miss Rae.'' at kunwari siyang humikbi sabay yakap sa sarili.

Marami pa kaming pinag-usapan, some are about our work, her love life, and non sense things just not about my past.
Hanggang sa napagtanto naming alas dos na pala ng umaga.

"Hey, just go with me baka mapano ka pa." sabi ko sa kanya habang inaalalayan siyang tumayo. Siya talaga yung maraming ininom, bawat daldal kasi eh tumutungga.

"I'm fine, Leo will be here soon. Oh! There he is! Babe!" tawag niya dito. "Hey Rae! Come with us plessssh."

"Aish don't call me with that, you really are drunk."

Alam mo kung lasing na siya kasi tatawagin niya ako sa agnay ko, oh Kaye.

"Just go with us, baka mapano ka pa." sabi ni Leo habang inaalalayan si Kaye papasok ng kotse.

"No, I can handle. Sige na Leo, take ca---"

"Babe! No! Rae's coming with us." pagmamatigas ni Kaye at akmang lalabas na kaya wala akong nagawa kundi pumayag.

"Okay fine."

Sumakay ako sa back seat at inayos ang upo ko. Since 30 minute drive naman papuntang condo ko eh umidlip muna ako at nagising rin nang medyo malapit na.

"Thank you Leo, alagaan mo si Kaye ah! Bye!" sabi ko dito at naglakad papasok.

Umiikot na ang paningin ko and I don't think I can handle it anymore. Mabuti nalang nakaabot pa ako sa elevator.

Paglabas ko'y gumewang-gewang na ang lakad ko pero pinilit ko paring makaabot sa pinto ko pero bago pa man nun eh nag-collapse na ako.

---

Nagising ako na masakit ang ulo ko na parang pinukpok ng martilyo na ewan na di ko mawari. Nakita ko ang gamot at tubig sa may bandang mesa ko kaya ininom ko iyon at lumabas, nandito na si Ate Panying.

Lumabas ako at nakitang nakahanda na ang almusal pati si Pingpong ay kumakain na rin.

"Pingpong baby!" pagbebaby talk ko sa aso ko at yinakap ito. Isa siyang Chow Chow, mabalahibo at kulay caramel ang kulay niya.

Tahol lang ang isinagot nito sakin at bahagyang sumiksik sakin habang patuloy parin sa pagkain.

"Kumain ka na po ma'am."