Phase 3

130K 4.5K 1.1K
                                    

Phase 3




"Fuck me, huh?" I whispered while reading his last text.

Kahit pagbalik ko sa silid ay ganoon ang aking kalagayan, hanggang tanghalian at hapunan ay hindi na natigilan ng isip ko ang pag-alala sa kanyang huling sinabi. Pakiramdam ko ay masyado akong natapakan at nabuhusan ng malamig na tubig dahil doon.

Ngumuso ako habang nilalaro ang tinidor sa aking labi, kinagat-kagat ko iyong hotddog na tinusok ko habang nakatitig sa cellphone ko. I was searching his social media accounts but I just found his very private Facebook account, I also added him. Sa pagkaburyo ko sa paghihintay sa kanyang pagtanggap ng friend request ay inadd ko siya sa messenger.

I don't even know why I'm doing this. I just feel so attacked by his last text. Pakiramdam ko ay sasabog ang inis ko sa bawat oras na makita ang text niya.

Name: Cyprian Altair V. Segovia
Works at Quezon City

Seriously? Saan sa Quezon City? Wala man lang company like Krusty Krub, E, 'di sa puso mo, Swagger Jagger and such. Pwede rin namang ilagay doon na I don't work I'm a prince. Masyado naman siyang nagtipid sa impormasyon.

I pouted and clicked his profile picture, walang ibang naroon kundi ang share button. Nangunot ang noo ko sa naisip. His picture was very sexy, he looked like a sexy devil in a cold decent disguise. He was topless with only black ripped pants, he was holding a book while looking at the snowman beside him, the corner of his lips is a bit curved that made him look more like a good looking devil.

The snow flakes on his black hair and broad shoulder looked so beautiful, ang ilang kabahayan sa kayang likuran na natatabunan ng snow ang bawat bubong ang nagpapakitang nasa ibang bansa siya nito. Hindi na nakapagtataka na mayaman nga ang lalaking ito.

"Subuan kita, Honey!" sambit ni Hilda sa malambing na tinig habang sinusubuan ng hotdog si Leo.

Humalakhak si Leo at sinubo naman iyon na tila uto-utong bata.

Tumaas ang kilay ko at nanatili ang tingin sa litrato ni Daksi, I screen captured it since I cannot save. Nagkibit ako ng balikat at zinoom ang litrato sa kanyang bandang tiyan. Napasinghap ako at pinaypayan ang aking sarili.

Oh my gosh, he has perfect cuts on his tummy like a mamahaling pandesal na masustansya kahit hindi kainin. Tingnan lang ay nakakabusog na at nakakapanglaway sa parehong oras. Napakurap-kurap ako at binaba pa ang pagzoom noon sa kanyang pantalon.

I immediately drank my glass of water without taking my eyes off his photo. Napalunok ako habang namimilog ang mga mata.

"Wow, pagkadakila naman talaga ni Daksi." napapailing kong bulong. "This will hurt bad, for sure."

Hindi ko alam kung bakit nagugulat pa akong makita ang ganitong bagay ni Daksi, hindi lang talaga ako umasa na may angkin siyang kadakilaan. Sabi kasi nila nobody's perfect, bakit ganito si Daksi? Dakila na papsi pa, pero malay natin masama talaga ang ugali niya o kaya naman serial killer sa kanto.

Hindi ko parin talaga masasabi. Pero iba rin itong si Daksi, huh. Gwapo na may malaki pa. Hindi na masama. Mayroon kasing iba gwapong-gwapo sa sarili pero juts naman. Wala rin.

"Lintik ka, peps! Huwag mo sabihing pinagnanasahan mo ang bakat daksi? Naku! Iba na 'yan, baka magkulong ka sa banyo at magsarili. Huwag ganoon!" si Hilda.

"Bulol! Manahimik ka, I'm just stating some facts about Daksi. Mukhang malaki nga 'to, mahaba at sagana sa gel. Bakat na bakat, e. Feeling ko lang naman..." I wrenched my shoulders and locked my phone.

"Why don't you try? Sukatin mo, may ruler ako sa kwarto."

"Just yakee, Hilda. Ginamit mo na iyon kay Leo, I don't think Daksi deserve something second hand at pang grade school lang yata ang ruler mo dahil hindi naman dakila si Leo, malamang ay hindi iyan ruler pang engineering student." natatawa kong sinabi.

Villareal #3: Embracing FireTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon