The Lone Survivor

Part 1

Beschrijving Jade:

15 jarig meisje.

1.75 lang.

Donkerblond haar bruine ogen.

Houd van : baby blauw pizza hockey voetbal.

Pov Jade.

Ik kwam thuis van school .

Toen ik het huis binnen liep vulde me neusgaten zich met de geur van alcohol.

Overal stonden bier flesjes.

"JADE!?" hoorde ik me vader boos schreeuwen. Snel liep ik naar de woonkamer waar hij met een sigaret zat. "ja pap?" vroeg ik.

"WAAROM BEN JE ZO LAAT?" schreeuwde hij terwijl hij op me afstormde. "Pap het spijt me zo, de bus had vertraging" zei ik met tranen in me ogen. Meteen voelde ik ze hand tegen me wang klappen. "LIEG NIET TEGEN ME!" schreeuwt hij. "Ik lieg niet" zeg ik huilend. Boos duwt hij me tegen de muur. "Lieg niet kreng" zegt hij.

"Pap ik beloof u, de bus had vertraging " maar helaas geloofde hij me niet.

Ik voel iets branden in me nek en ik geef een gil van de pijn. Ik kijk goed en zie dat hij ze sigaretten peuk in me nek had geduwd . Helaas stond hij nog aan.

"En nu opdonderen "schreeuwt hij terwijl hij me richting de hal duwt.

Met tranen in me ogen ren ik naar me kamer. Ik kijk op de kalender: 28 juni,

Precies 10 jaar geleden dat me moeder overleed. 'dit kan niet meer zo' hoor ik een stem in me hoofd zeggen.

'Dit moet stoppen' zegt die stem weer.

Zonder erover na te denken pak ik een tas en stop al me spullen erin, zo ver het erin past. "dag kamer" zeg ik zacht.

Ik sluip naar beneden , waar ik me vader op de bank zie zitten weer aan het bier. Zo snel als ik kan open ik de deur en ren ik weg.

"JADE ! KOM TERUG!! ANDERS ZAL JE ER HEEEEL ERG VOOR BOETEN" Hoor ik me vader me na schreeuwen.

Ik luister niet en blijf door rennen.

Ondanks dat me benen niet meer kunnen blijf ik door rennen.

Na letterlijk iets van 1 uur rennen stop ik midden in een bos.

Ik kijk hijgend om me heen en zie alleen maar bos.

Nergens iets te bekennen van een huisje , helemaal niks behalve bos.

"Hoe kom ik hier ooit nog uit?"

Met tranen in me ogen zak in in tegen een boom.

Ik hoorde me mag knorren .

Ik kijk snel in me tas en besef me dat me portemonnee nog thuis lag, en daar ga ik echt niet meer naar toe.

Ik trek me vestje uit om te gebruiken als kussen. Ik kijk naar me armen die vol zitten met lid tekens.

Ik sneed me , nu nog steeds.

Ik kon gewoon niet tegen die pijn die ik leed door me eigen vader.

'Hoezo ik?' 'Hoezo moest mijn moeder worden afgepakt?' 'Hoezo ben ik naar Australië verhuisd?' allemaal vragen krijg ik in me hoofd.

Na een tijdje val ik huilend in slaap .

Als ik wakker word is het al donker.

"Sh*t" zeg ik in mezelf" ik sta op en pak me spullen om veder te gaan.

Ik loop door het bos maar hoor op een gegeven moment wolfen gehuil.

Zo snel als ik kan ren ik door het bos.

Als ik weer stop zie ik een paar gele ogen , waardoor ik gillend weg ren.

Na een tijdje zie ik in de verte licht branden. Zo snel als ik kan probeer ik er naar toe te gaan.

Als ik dichtbij ben zie ik dat het 4 jongens zijn die lachend om een kampvuur zitten.

'Maar wat als ze net als me vader zijn?' zegt een stem in me hoofd.

Meteen worden me ogen groot .

Ik probeer weg te sluipen maar niet zonder problemen.

Onder me voeten breekt een takje.

Ik kijk om een zie de 4 jongens naar me kijken. Zo snel als ik kan ren ik ver weg.

"MEISJE WACHT!! WAT DOE JE HIER?" hoor ik een van de jongens schreeuwen. Ik zie dat de jongens achter me aan komen rennen.

Maar ik vertrouw ze niet.

Ze kunnen me gaan slaan of me.... weet ik veel straks doen ze iets raars met me.

Helaas zak ik door me been en val ik.

Ik probeer nog snel op te staan maar het lukt niet, de jongens hebben me al ingehaald . "Alsjeblieft doe me geen pijn" smeek ik.

"Gekkerd we doen je echt geen pijn"schreeuwt een van de jongens.

Waardoor ik ineen kruip.

"ASHTON JE MAAKT HAAR BANG" schreeuwt een van de jongens.

Hij komt naar me toe lopen en hurkt naast me neer.

Hij probeert me te helpen opstaan maar ik geef een gil van de pijn.

"Gaat het?" vraagt een van de jongens.

"Nee volgens mij heb ik me enkel gekneusd " zeg ik.

"Wacht ik draag je wel" zegt een jongen met zwart haar.

Hij loopt naar me toe en tilt me in bruidstyle naar het kamp.

Als we er zijn gaan we allemaal op een stoel zitten.

"Oke even voorstellen ik ben Luke" zegt de jongen met blond haar.

"Ik ben Ashton" zegt de jonen met de bandana .

"Ik ben Michael" zegt de jongen met groen haar.

"Ik ben Calum" zegt de jongen met zwart haar.

"en nu zeg jij wie je bent " zegt Michael.

"Ik ben Jade" zeg ik.

"Wat doe je hier alleen zo laat?" vraagt Luke.

"Ik....ik....ik ben weggelopen van huis" zeg ik.

"En waarom?" vraagt Ashton.

Meteen voel ik me ogen waterig worden.

"10 jaar geleden is me moeder overleden in Nederland , toen zijn we naar Australië verhuisd . Ik woon hier dus met me vader hij kon er niet tegen en begon te drinken en te roken. Elke keer als ik thuis kwam sloeg hij me wel. Maar dat zijn jullie zaken niet"" zeg ik.

"Sh*t he!" hoor ik Ashton zeggen.

"Hoe oud ben je?" vraagt Calum.

"15 binnen kort 16 ,jullie?" vraag ik.

"Ik ben 16 bijna 17" zegt Luke .

"Ik ben 18 bijna 19 " zegt Ashton .

"Ik ben 18 " zegt Michael.

" Ik ben 17 net geworden " zegt Calum.

Die me de hele tijd glimlachend aan kijkt.

~~~~~~~

1e part.

Jeeh .

Hope u like it ^.^<3