🦋
O, kanatlarında ölümü taşıyan mavi bir kelebekti.
Hüznün mavisi, ölümün uykusuyla birleşti.
Kadın ve adamın dudakları son bir kez titredi.
◆◆◆
Masal geçmişindeki boşluğu, kötü anılarını etrafındaki insanlar ve geleceği ile doldurmak isteyen gen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pencerenin önünde durmuş aniden bastıran sağanak yağmurun sesini dinliyordu. Damlaların bahçedeki ağacın yapraklarına, yerdeki toprağa çarpışını izlemeye iyice dalmıştı ki, bahçedeki ufak bir hareketlenme gözünden kaçmadı. Seri bir hareketle, elindeki fincanı ahşap masanın üzerine bırakır bırakmaz, belinde duran altın kaplama tabancasına uzandı. Daha eli soğuk metale yeni değmişti ki, evin içini farklı bir ses doldurdu. Adam tanıdık gelen bu melodik sesi, en son ne zaman duymuştu hatırlamıyordu bile.
Aklı başında hiçbir düşman onun zilini çalmazdı. Bunun verdiği rahatlıkla, elini belinden çekip asma merdivenden inmeye başladı. Kapının zili sabırsızca ikinci kere çalındığın da, sinirlenmeye başladığını hissetti. Davetsiz insanlardan, beklenmedik sürprizlerden, evine giren sinekten bile hoşlanmayan biriydi.
Yine de, kapısını çalan kişiyi merak etmiyor da değildi. Ormanın ortasında olan bir evin kapısını kim çalardı ki?
Kapıyı açtığı anda zaten sert olan ifadesi, daha da sertleşti. İncecik hırkasına sarılmış, tirtir titreyen kıza baktı. Simsiyah, tane tane uzun saçlarından, kıyafetlerinden oluk oluk sular akıyordu. Soluk çehresine eşlik eden, titreyen dudaklarıyla,
"Ben.." diyebildi sadece.
Birbirine çarpan dişleri, kasılan çenesi konuşmasına izin vermiyordu. Konuşmak istemeyecek kadar halsiz ve bitkin hissediyordu ama adamın açıklama yapmadan onu içeri almayacağının da farkındaydı. Kendini zorlayarak önce dişlerini birbirine sıkıca bastırdı ve ardından gevşemeye çalıştı. Adamın yüzünü net olarak göremiyordu ama geniş omuzlarını, uzun boyunu, heybetli yapısını ilk bakışta fark etmişti.
Soğuktan takırdayan dişleriyle, "Halil.." dedi.
Adamın hiçbir şekilde tepki vermemesi üzerine kalan son gücüyle, "Onun kızıyım" diyebildi, yere yığılmadan önce.
Yazar Notu :Masal ve Ateş' in sıcacık ama bir o kadar yürek burkan hikayesine hoşgeldiniz. Umarım bölümleri keyifle okur ve desteklerinizi esirgemezsiniz. Seviliyorsunuz Mavi Kelebeklerim ♥
*Hikaye Yürüyen Ceset Sendromuna yakalanan Masal'ın hayatını konu almaktadır.
*Hikaye daha sonra düzenlemeye alınacaktır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
