Her sabah aynı saate çalan alarmın la uyanmamın ardımdan yine aynı günü yaşayacağımı düşünerek hazırlanmaya başladım. Her zaman olduğu gibi banyodaki işlerimi hallettim, üstümü değiştim,kahvemi içim ve evden çıktım.
Artık ezbere bildiğim yolda hızlı adımlarla ilerlerken haftalardır tek başıma yürüdüğümü düşündüğüm bu yolda bana eşlik eden birinin olduğunu bilmiyordum.
Kulağımda ex love hızlı adımlarla kampüse gitiyordum taki dünyam kararana kadar.
Ve selam. Ben Gece , pisikoloji 2.sınıf öğrencisiyim ve Kore'de okuyorum.annesi ve babasından bin haber yıllardır yanlız yaşayan bir kızım. Kendimi diğer insanlara kıyasla o kadar sıradan görüyorum ki bu hayatta başıma gelecek en kötü şey alttan ders bırakmak olur diye düşünüyordum ama yanıldım.gözlerimi açmama neden olan ses bana bunu kanıtlıyor du.
Yıllardır acı çektiğimi sanıyordum hiçbir arkadaşım yok,ailem yok,yanımda olan,beni koruyan kollayan
kimse yok diye.
Ama bilmiyordum ki asıl acı yeni başlıyor...
~~~
Öncelikle selammmlar...
ilk hikayem olduğu için çok heyecanlıyım. Evet biliyorum bölüm kısa belki kötü ama ilk bölüm işte. belki zamanla birlikte düzeltiriz kusurları. Belki kitap tutmaz kaldırırım bunu zaman gösterecek. Kitap hakkındaki görüşleriniz önemli pls yorum yapın. Sizi seviyorum 🖤💎
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ
Fanfiction"Teşekkür ederim.. En önemlisi de her şeye rağmen bizden vazgeçmediğin için."
