YALNIZ

-Benimsin-

...Gördüğüm şeyin beni dehşete düşürmesini bekleye bilirdim... Tabi görebilseydim...
                            _~_~_~_~_~_~_~_~_
Evet hiçbir şey göremiyorum çünkü heryer kap karanlık. Kahretsin neden bukadar karanlık.
"Ta-Taehuyung ben-ben korkuyorum lütfen ışıkları açarmısın?" Bu sırada elimle etrafı yokluyordum, ışığı bulma umuduyla. O sırada birşeye çarptım. Sert ama duvar olamayacak kadar güzel kokan bir şeye. "Tae-Taehuyung yalvar-yalvarırım lütfen lütfen çok ko-korkuyorum". Ben ona yalvarırken o çarptığım şeyin kendi olduğunu kanıtlarcasına bana sarıldı ve "Artık korkmana gerek yok. Ben burdayım."dedi.

Onu anlamıyorum bir yaptığı bir yaptığını tutmuyordu.  söylediği tek bir söz ona güvenmem gerektiğini düşündürürken, yaptığı tek bir hareket ondan korkmamı sağlıyor.
Daha fazla dayanamayıp hıçkırarak yere yığıldığımda oda benimle birlikte yere oturup, beni kendine doğru çekip sarıldı ve saçlarıma öpücük kondurdu.
"Yeter artık ağlama daha fazla."   "Lütfen ( hıck) lütfen bur-dan çıkalım lütfen. Yemin ederim birdaha ka-kaçmaya çalışmayacağım. Lütfen Tae~"
Yanağımdan akan yaşa bir öpücük kondurup kendisiyle birlikte beni de kaldırdı. Şuan ona tutunmasam yere yığılıp kalırdım. Oda bunu anlamış olacak ki beni kucağına alıp, kaçmaya çalıştığım odaya-yatağa-geri götürdü.
Yanıma uzanıp saçlarıma oynamaya başladı. O hala benimle ilgilenirken ben de onun yüzünü inceliyordum. Aslında çok yakışıklıydı. Beni kaçırmak yerine normal bir şekilde karşıma çıksaydı onunla çıkabilirdim bile. Ama artık Bizim için bir şans varmı? Bilemiyorum.
Bunları düşünürken yavaş yavaş bilincim kaydı ve uykuya daldım.
Son duyduğum şey ise Taehuyung un erkesi sesi oldu. "Artık benimsin bebeğim." Ve dudağımın kenarıma bir öpücük kondurup odadan çıktı.

€€€
Yeni bölüm geldiii.
Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz bakalım?
Hikaye nasıl gidiyor ?
Hepiniz çok seviyorum 🖤