Gözlerimdeki ağırlık yavaş yavaş çekilirken ufaktan gözlerimi açmaya çalıştım.
Nerede olduğumu bilmiyordum ve her ne kadar gözlerimi açamasam da burnuma gelen yoğun dezenfektan kokusundan hastanede olduğumu tahmin ediyordum.
Bu koku.. midemi bulandırıyor.
Vücudumu kıpırdatacak gücüm yoktu. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Sanki.. kanım çekilmiş gibi. Aynı bi anemi hastası gibi.
Doğru ya! Zaten kanım çekilmiş olmalıydı.
Bu hastane odası yerine cehennemin dibinde olmayı tercih ederdim.Gerçi bu saatten sonra öyle de olurdu ya.
DÜN GECE 02.37
Taehyung odadan çıkalı yaklaşık bir saat oluyordu ve ben hala onunla evlenmemekte kararlıydım.Ama her şey için geç olmadan bir şeyler yapmam gerektiğini de biliyordum.
Yattığım yataktan bir hamlede kalkıp aynanın karşısına geçtim. Gerçekten berbat durumdaydım.
Göz altlarım çökmüştü ve mosmordu. İyice zayıflamış ve ufak tefek kalmıştım. Gerçekten korkunç görünüyordum.
Ve Tae hala peşimi bırakmıyordu. Bu halimle bile mi? Cidden!
Birden bire ne yaptığımı idrak edemeden odadaki banyoya girdim.
Hızlı bir şekilde arkamdaki kapıyı kapatıp kilitledim. Sanki annesinden gizli bir iş yaparken yakalanmamak isteyen bir ergen gibiydim.
Daha sonra hızlıca bütün dolapları, çekmeceleri ve her yeri kurcalamaya başladım.
Tae uyuduğumu düşünüyor olmalıydı ve bu işime gelmişti.
Asıl aradığım şeyi bulamasam da çekmecenin dibinde duran küçük sivri cam parçasına benzeyen şeyi aldım ve bir süre donuk gözlerle inceledim.
Daha sonra kendime fazla düşünme süresi tanımadan cam parçasını bileğime yaklaştırdım.
Ve sağ sola hareket ettirmeye başladım.
Koyu kırmızı kanım yavaş yavaş zemine yayılmaya, izini ve sıcaklığını bırakmaya başladı..
•••
Selamlar..
Bayandır yoktum. Çok çok özür dilerim öncelikle.Ve umarım bölümü beğenirsiniz. Hepinizi kocaman öpüyorum.♥️♠️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ
أدب الهواة"Teşekkür ederim.. En önemlisi de her şeye rağmen bizden vazgeçmediğin için."