Kapının gıcırtısına yavaş yavaş uyanmaya başladım. Taehuyung elinde bir tepsi ile yatağa yaklaşıyordu. Tepside ne olduğunu merak ederken o seri adımlarla yanıma geldi ve tepsiyi yatağın yanındaki komodine bıraktı.
İçinde gördüğüm ilaçlarla ne düşünmem gerktiğinden emin olamadım. Ne ilacıydı ki şimdi bunlar?
Taehuyung yüzümden bir şey anlamadığım anlamış olacak ki açıklama yapmaya başladı."çok düşük dozda antidepresan. Merak etme sadece vücut fonksiyonlarını nın düzene girmesi için. Bir kaç gündür yaşadığın duygular değişken ve ağır." Dedi gülümseyerek.
Ben yüzüne saf saf bakmaya devam edince gülümsemesini iyice genişletip. " bunlar seni rahatlatacak, korkma."dedi
"Çok sağol yaa." Diye homurdandım ağzım içine ama duymuş olucak ki tek kaşı beni uyarmak istercesine kalktı.
Yüzüne çok ama çok hafif bir tebessüm ile kaçamak bir bakış attım. Benim bu utangaç halimden zevk almışcasına sırıtıp yüzümü avuçları arasına aldı ve burnumun ucunda bir öpücük kondurdu.
İlaçları uzatıp bana bekleti ile bakınca ne yapacağımı bilemedim. Ama tek bir gerekçe varsa oda tae~ den korktuğun du.
Bu yüzden ilaçları beklemeden ağzıma attım ve uzattığı su ile yuttum.
Beni kolları arasına çekip nefesini üfleyerek "aferin küçüğüm. " diye fısıldadı. Ben hiçbir tepki vermezken o kollarına iyice sıkılaştırdı.
Daha sonra kulağıma bir kaç sevgi sözcüğü daha mırıldanıp yavaşça benden ayrıldı ve yataktan kalktı.
Ben tam gidiyor diye sevinirken elini uzatıp yüzüme baktı. Ona bakıp kaldığımda be yapmak istediğini kestiremiyordum. Ben elimi uzatmayınca o bileğimden tutup kaldırdı ve "yemek bebeğim yemek yiyeceğiz. " diyip beni odadan çekiştirerek çıkardı.~
&&&
TaeTae nin değişken tavırları hakkında ne düşünüyorsunuz bakalım???
💫💫💫
YeNi bÖLüm yAKınDaa BrEmEN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ
Fanfiction"Teşekkür ederim.. En önemlisi de her şeye rağmen bizden vazgeçmediğin için."
