Gerçekten buna inanamıyordum.Ben zaten kendime bir ceza vermişim. Niye bide sen üstüme geliyorsun ki.
Şuan gerçekten gerçekten korkuyordum. Tamam onu sevmiyor olabilirim. Ama bana nası takıntılı olduğunu, nasıl değer verdiği de ortada.
Şu an en sevdiği oyuncağına zarar verilmiş bir bebek gibi hissettiğine eminim. Ama ne bebek chuky mübarek.
Kolumdan tutup çektiği gibi beni yukarı sürüklemeye başladı. Siktir. Tam yaramın üstüne denk gelmişti. Bende çığlığı bastım .
Hızla bana döndü. Kolumu bıraktı ve yavaşça elimi tuttu.
"Ne oldu? " dedi endişeyle.
"bileğim, bileğim acıyor." derken birkaç damla göz yaşı intahar etmişti bile.
"özür dilerim,meleğim özür dilerim." dedi.
sesi titriyordu.canımın yandığından daha çok ağlamaya başladım.hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.yaptığı şeyler,tutarsızlığı beni çok yormuştu.sanki-sanki canımı bilerek yakıyordu ama benim canımı yaktıkça kendisi daha çok yanıyordu.
ağlamam şiddetlenince usulca söylendi.
"o kadar çok mu yaktım canını?"
kafamı yavaşca iki yana salladım.hala ağlıyordum ve gittikçe gücümün tükendiğini hissediyordum.
"yoruldum artık! çok yoruldum her şeyden. dayanamıyorum"
sakince bana doğru geldi ve usulca sarıldı. bir bebeğe sarılırmış gibi narince,incitmekten korkar gibi çekingen ama bir o kadar da sahiplenici bir şekilde.
"şşş tamam.geçti güzelim bak ben buradayım.korkma.."
Önce usulca gülümsedim. daha sonra gülümsemem acı bir tebessüme dönüştü.ağlamamı durduramıyordum.gittikçe nefesim kesiliyordu.bende onun gibi usulca fısıldadım.sesime kattığım tını da nasıl canımı yaktığını,beni nası yorduğunu hissetsin istedim.hissettiğim bütün duyguları hissetsin istedim.
"ya-ya senden korkuyorsam.ya bana sen zarar veriyorsan."
işte bu sözümle her şeyi anladım. onun zâfını ve zayıf noktasını anladım. çünkü söylediğimle gözünden akan tek damla yaş önce boynuma aktı daha sonra göğüslerime süzüldü ve beni huylandırdı. fısıltı gibi çıkan sesinin nedeni belkide onu duymamı istememesiydi ama duymuştum işte. ve doğru bildiğim şeyden artık emindim.
"lütfen,lütfen benden korkma.."
^^^^
Uzun bir aradan sonra kısa bir bölüm olduğu için üzgünüm. Ama gerçekten yazmaya vaktim olmuyor.
Şuan gerçekten zor bir dönemden geçiyoruz ve bunun için yapabileceğimiz belli başlı şeyler var lütfen buna hassasiyet gösterelim.
Bu dönemde bende elimden geldiğince daha sık bölüm atmaya çalışacağım.Merak etmeyin :) ve lütfen destek olun..
eminim ki evde yapabileceğimiz için bir çok şey vardır. Burada gün içinde yaptıklarımızı birbirimizle paylaşa biliriz . Mesela herkes bir film-kitap vs. önerebilir. Bunu yaparsanız çok sevinirim.
o zaman ben başlıyorum..
kitap: Beyoğlu Rapsodisi, Ateş -1,2-
Film: Birdbox, parazit
En kısa zamanda tekrar görüşmek üzere.. Hepinizi seviyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZ
Fanfiction"Teşekkür ederim.. En önemlisi de her şeye rağmen bizden vazgeçmediğin için."
