A Change of Heart: My bestfriend and My Guardian Angel

Chapter 21

Nakita kong nagulat din si Jake. "What? What did you say? Mahal mo ako?"

"Whaaa... wala. I didn't say anything. W-wala." Nabulol tuloy ako. Lagot na. Nakita ko na lang na bumangon si Jake mula sa kama. Napaurong tuloy ako.

Humahakbang siya palapit sakin na nakangisi. Nanunuksong ngisi. "Nope. I heard it. You said MAHAL mo ako. You definitely said it Alliah. I know i'm sick right now but i know what i heard." Panunuksong sabi niya. Ang kulit.

"Sa dami nang sinabi ko, imposibleng may narinig ka dun. Sige ulitin mo lahat, and i mean it... lahat ng sinabi ko." Defensive na defensive ang peg ko ngayon. Pero lalo akong kinabahan sa nakangising si Jake na lumalapit sakin.

"Talaga lang ha. Lahat. Eh sa lahat nang sinabi mo, yung mahal na part lang yung narinig ko." Nanunuksong sabi ni Jake na ngayon ay nakaharap na sakin. At wala na akong kawala kasi nakasalampak na sa dingding ang likod ko. Nailang na ako masyado. Nakatitig lang sakin si Jake at hindi namin ako makatingin. Parang bibigay na ang tuhod ko sa kalapitan naming dalawa.

Sinubukan kung umeskapo pero alertong naharang ni Jake yung kamay niya sa daraanan ko. Lub-a-dub-dub! Lub-a-dub-dub! Hindi ko mapigilan ang bilis ng tibok nang puso ko. Please help me God!

"Jake. Padaanin mo ako kundi... kundi..."

"Kundi ano Alliah? Mahal mo ako di ba? Wala kang gagawing masama sakin tapos may sakit pa ako." Pamba-blackmail nang loko. Ayaw ko mang magpadala, hindi kaya nang powers teh.

"Mahal? Mahalin mo mukha mo!" Sabi ko sa kanya sabay lusot sa ilalim ng kamay niya. Akala ko makakatakas na ako eh iyon nahawakan niya ang braso ko. I tried to wiggle him off pero unexpectedly naunahan niya akong ma-stuck yung mga kamay ko sa likod ko at nakaharap ako sa kanya. Sobra ang ngisi nang loko.

Napasinghap ako. Nakadikit ang aming mga katawan which eventually almost weakened my skeletal system. Buti na lang i was still able to get a grip of myself. Damang-damang ko ang mainit niyang hininga sa pisngi ko. Hindi talaga ako makatingin sa kanya.

"Jake Rodrigo, let me go this instant!" Pag-uutos ko sa kanya. San ka ba nung inuutusan na imbes sundin ay hinigpitan pa niya ang pagkahawak niya sa kin. 'Konting tiis pa Yang. Kaya mo yan.' Nasaisip ko. You've gotta be kidding me. Pano ako kakalma, eh magkaharap kami as in literally face to face!

"You're so cute Alliah. Do you know that?" Kitang-kita ko ang sincerity sa mukha niya. Ngumiti ako. Naramdaman ko na lang na lumuwang ang pagkakahawak niya sa akin. And he cupped my face with his hands. I can feel the friction of the heat. His thumb was caressing my cheek. I felt a chilly sensation run through my spine.

"I love you Alliah." He finally said it.

And then there, hinalikan na niya ako. His lips were so tender. Puno ng pagmamahal kahit hindi pa niya sabihin. Hindi ko mapigilan ang hindi madala sa kanya. Di ko na namalayang nakasabit na pala ang mga kamay ko sa leeg niya at yung kamay niya ay nakapulupot sa bewang at likod ko. It was not actually our first but i bet it was the best. He wanted so much of me and i felt the same. Habol hininga kami nang matapos. Wala pa ring nagbago sa posisyon namin. His face was just centimeters away from mine.

Nakatingin ako sa mga mata niya at pati na rin siya. The happiness we felt that time was indescribable.

"I love you too, Jake."

Humigpit ang pagkakayakap niya sakin.

"Thank you. Thank you. Thank you talaga!"

"OA ka naman kung maka-thank you diyan."

"I'm just really happy Alliah. I thought i would never have you. But kahit siguro hindi ka naging akin , i will still promise to protect you and make you happy always and forever." Sabi niya sa akin. Wow ha! Forever talaga. I'd like to try that.

"Dapat lang. Di ba guardian angel kita." Hinaplos ko ang pisngi niya. "I love you so much my guardian angel."