If Only I Hadn't *ON GOING* (formerly I'm in love with a stripper)

Strip 16

Chapter 16

a/n: Matagal-tagal po akong hindi makakapag-update. Pero pipilitin ko pa rin po. Kasi ako po'y mangingibang bayan na. Hehe. Pupuntahan ko po ang creator ng wattpad. :) hehe Alam nyo na ba san ako pupunta? Sana patuloy niyo pong suportahan ang Ke-Than lovetam (Kendra and Ethan.) Hehe. salamat po. Pipilitin ko parin pong mag-update bago ako umalis. :) Enjoy reading. Please do vote, follow and comment.

Kendra's POV

"Ang swerte n'ya talaga noh."

"Sinabi mo pa. Biruin mo 'yun, dalawang naggagwapuhang mga lalake ang nagbabantay sa kaniya."

Nananaginip ba ako? Hindi ko kilala kung kanino ang mga boses na 'yun. Masyadong matinis para kay Lexie at kulang naman sa landi kung kay Erica.

"Sino kaya dun ang boyfriend niya?"

"Sana kamag-anak niya lang. Para may chance ako kay Mr. Hottie."

"Basta sakin yung si Mr. Collins ah."

Napamulat ako ng wala sa oras ng marinig ko ang huli niyang sinabi. "C-Collins?"

"M-Miss, wag ka muna pong tumayo. Tatawagin ko lang po ang Doctor." Mabilis na tumakbo palabas ang isang nurse habang ang isa ay busy sa pagchecheck ng kung ano sa katawan ko.

"Anong ginagawa ko dito?"

Tinanggal niya yung stethoscope sa taenga n'ya at nakangiting tumingin sa akin. Halata namang pilit lang e. "Isang araw ka ng tulog dahil sa taas ng lagnat mo. Huwag ka ng masyadong magpapakapagod sa trabaho. At—ay, wag n'yo pong tanggalin ang IV niyo. Miss!!"

"Kailangan ko ng umuwi. Babayaran ko na lang kay--"

"Hardheaded girl." Just the mere sound of his voice is enough to freeze me right there and then.

Halatang na-stunned si nurse dahil halos lumuwa ang mata niya at kulang na lang tumulo ang laway niya para maipakita kung gaano siya ka-inlove sa lalakeng ito. "S-Sir pinipigilan ko nga po siya kanina pero ayaw po niyang maki--"

"How are you feeling?" Nilingon ko yung babae na ngayon ay para ng pinagsakluban ng langit at lupa at dahan-dahang lumabas. Masyado kasing papansin. "Mukhang hindi ka pa rin ayos ah. Still spacing out?"

"Gusto ko ng umuwi."

"Nah-ah-ah. Not until the doctor says so."

"I know myself better than anyone else. And when I say I'm fine, I--"

"Kung ganun, how come nakahiga ka ngayon diyan sa hospital bed? I thought you know yourself very well. Then bakit ka nagkasakit?" Hinila niya ang isang upuan sa gilid ng bedside table at saka tumabi sa kanang bahagi ng kama. "How careless of you. Hindi mo man lang naisip na maaaring maapektuhan at madelay ang plano natin dahil sa pagkakasakit mong 'yan. Tsk, because of that, ibabawas ko ang hospital bill sa sw--"

Before he can finish his statement, I jumped in.

"Huwag kang mag-alala," I said in a cold tone. "Give me a month, and she'll surely be crawling back in your arms."

"H-Hey that's not what I mean."

"Tungkol sa sweldo, ayos lang sakin na ibawas mo dun ang bills ko."