If Only I Hadn't *ON GOING* (formerly I'm in love with a stripper)

Strip 22.1

Chapter 22.1

Kendra’s POV

I’ve had a dream. The most beautiful dream I’ve ever had, I think. I was with the man that I love the most. Making love, nonstop thru the night. Not just casual sex, but love.  I can still remember him saying sweet words as we pleasure each other. I dread waking up from that dream. I slowly opened my heavy eyes and saw the other side of the bed wrinkled. It wasn’t a dream after all. He was here. We were real. His scent still lingers in my nostrils. I grabbed my other pillow and hugged it tightly as if its his body I’m hugging.

He’s just a dream. And it’ll forever stay like that. No matter how hard I try luring myself in these lies, the truth will still remain.

 

“Hindi ka niya mamahalin, Kendra. Hindi.”

 

Mabigat ang katawan ko nang bumangon para mag-ayos sa trabaho. Isang tasa ng kape at pandesal lang ang kinain ko at nagderecho na ako sa opisina. Hindi  na ako nag-abalang gumawa ng agahan dahil alam kong kanina pa nakaalis ang taong ipaghahanda ko. Marami ng nagbago simula ng araw na ‘yun. Mula noong malaman niya ang tungkol sa pagbubuntis ko, sex at trabaho lang ang nag-uugnay samin.Yun lang. Ni ang hawakan o kausapin ay ilag na ilag siyang gawin. I know he’s trying to distant himself from me knowing that anytime, darating ang babaeng pinakamamahal niya para kunin siya sa akin. At iyon din ang dapat kong gawin. I’m trying, believe me, I am. Pero tuwing makukulong kami sa isang lugar, pakiramdam ko napupuno ng init ang paligid. His mere touch makes me insane.

“Hindi ka na dapat pumasok, Kendra.”

“Goodmorning Quenie.”

“You look terrible. May sakit ka ba?”

Sa puso, oo. “I’m fine. Hindi lang ako masyadong nakatulog kagabi.”

“Mukhang wala naman masyadong files ngayon, kaya pwede kang magavail ng sick leave.”

“Salamat sa pag-aalala, Quenie. Pero ayos lang talaga ako.”

Inilagay muna niya ang kamay nya sa noo ko para lang i-check kung ayos nga lang ba talaga ako. Quenie is a sweetheart. Ang swerte ko lang para magkaron ng katrabahong kagaya niya. Alam kong may gusto rin siya kay Ethan, pero hanggang doon na lang ‘yun dahil she’s engaged to her long time boyfriend. Atleast true love exists for other people. Hindi man sakin, pero masaya akong natagpuan ng ibang babae ang lalaking para sa kanila. “Okay. Pero pag hindi mo na kaya, punta ka na ng clinic ha.” I smiled and nodded. “Lunch later?”

Napangiti ako. Noon, sa trabaho, at kay Ethan lang umiikot ang mundo ko. This lovesick thing is eating me. Ako mismo ang nagpaliit sa ginagalawan ko. Tama lang sigurong magkaron ako ng mga girlfriends kagaya ni Quenie. Hindi man ako makapag-open up sa kaniya about my sh*ts in life, but her company alone is enough for me to loosen up a bit.

“Lunch it is.”

Natapos ang umaga ko na hindi nakikita si Ethan. Mabuti na rin ‘yun dahil hindi ako alam kung paano siya haharapin o kakausapin kung sakali. Lunch came and Quenie peepes to my cubicle with her sweetest smile.