"Min Hyung...ကြၽန္ေတာ္တို ့သြားရေအာင္ေလ။"
ကြၽန္ေတာ္ငိုၿပီးတဲ့အခ်ိန္ထိကြၽန္ေတာ့္ကို ႏွစ္သိမ့္ေပးေသာ
Hyunnie...တစ္ခ်က္ကေလးကမွကို မၿငိဳျငင္ခဲ့။ကြၽန္ေတာ္ကသာလူႀကီးမဆန္ခဲ့တာ။တစ္ေန ့လံုးလည္းဘာမွ
ေကာင္းေကာင္းမစားရေသးေတာ့ Hyunလည္းဗိုက္ဆာ
ေနေရာ့မယ္။"သြားၾကတာေပါ့ Hyunလည္းဗိုက္ဆာေနေတာ့မယ္
Sorryပါ။ကိုယ္စိတ္မထိန္းလိုက္ႏိုင္လို ့။ကိုယ္အရင္
ဆင္းႏွင့္မယ္"တိတ္တိတ္ေလးကြၽန္ေတာ့္ထက္အရင္ေျပးဆင္းသြာ
းေသာ
Min Hyungရဲ႕ ေက်ာျပင္ကိုေငးေနမိတယ္။
ကြၽန္ေတာ္ကသာ..အားနာရမွာပါMinHyungရယ္..
ကိုယ္ခ်စ္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္က တျခားတစ္ေယာက္
ကိုပဲ ျမင္တဲ့အခါ သိပ္နာက်င္ရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ကြၽန္ေတာ္
ေကာင္းေကာင္းသိတာမို ့လို ့..."Baekhyun.."
"ဟင္ Tao hyung"
ကြၽန္ေတာ္႐ွိေနတဲ့တံခါးအကြယ္နားကေနတိုးတိုးေလး
ေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လန္ ့သြားမိတယ္။
သူဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကေရာက္ေနပါလိမ့္...စူးစမ္းေနတဲ့
ကြၽန္ေတာ့္အၾကည့္ေတြကိုရိပ္မိတဲ့အလားTaoHyung
ကေျဖ႐ွင္းခ်က္ေပးလာတယ္။"မင္းတို ့ေပ်ာက္သြားတာနဲ႔ လာေခၚတာ။Baek..hyungေတာင္းဆိုစရာ႐ွိတယ္"
ညိွဳ းငယ္ငယ္ျဖစ္ေနတဲ့Hyungရဲ႕မ်က္ႏွာကိုပထမဆံုး
အႀကိမ္အျဖစ္ေတြ ့လိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ႏႈတ္ဆိတ္ေနမိတယ္။"Minကိုေလ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဆက္ဆံေပးပါ။မင္း
လည္းရိပ္မိေလာက္မွာပါ။သူမင္းအေပၚဘယ္လိုသေဘာ
ထားတယ္ဆိုတာကို...Hyungဘာကိုဆိုလိုခ်င္လဲသိ
တယ္ဟုတ္။""Hyungကေရာ..ေဘးလူေတြသတိထားမိေလာက္တဲ့
အထိ Min hyungကိုခ်စ္ေနတာမေျပာေတာ့ဘူးလား"တိုးတိုးေလးသာျဖစ္ေသာ္လည္း ဗံုးတစ္လံုးနားဝမွာ
ေဖာက္ခြဲလိုက္သလိုေပါက္ကြဲသြားသည္။Baek
ေတာင္ရိပ္မိေလာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ဆိုးဝါးေနခဲ့တာလား။"မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ Hyung...hyungဖြင့္မေျပာမခ်င္း
ကြၽန္ေတာ္ဒီကိစၥကိုလ်ဳွိ ့ဝွက္ထားေပးမယ္ေနာ္။လာဗ်ာ
ေအာက္ဆင္းရေအာင္ Chanဗိုက္ဆာေနေလာက္ၿပီ"
YOU ARE READING
Until the end of time(Complete)
FanfictionZawgyi ကမာ႓ေပၚမွာတည္ျမဲတဲ႕အရာဆိုတာအခ်ိန္ကလြဲျပီး ဘာမွမရွိဘူးမဟုတ္လား။အဲဒီလိုပဲ အခ်ိန္ေတြ မရပ္တန္ ့သေရြ ့ ငါ့အခ်စ္ေတြက မင္းဆီစီးဆင္းေနဦးမွာပဲ Unicode ကမ္ဘာပေါ်မှာတည်မြဲတဲ့အရာဆိုတာအချိန်ကလွဲပြီးဘာမှမရှိဘူးမဟုတ်လား။အဲဒီလိုပဲ အချိန်တွေ မရပ်တန့်သေရွ့ငါ...