Until the end of time(Complete)

Until the end of time(Extra)

"Hyungရာ အဲ့ေတာ့ အခုထိ အေျဖမရေသးဘူးလား"

"မင္းေျပာလည္း ခံရမွာပဲ Chanရာ ငါလည္း အေျဖ
ေတာင္းခ်င္တာေပါ့ကြာ။ဒါေပမယ့္လည္း.."

"အဲ့ဒီလို ၾကာေန...Kim Jong Daeႀကီးနဲ႔ ႀကိဳက္
သြားမွ Hyung ဟက္တက္ကြဲေနမယ္"

"ေဟ့ေကာင္...နမိတ္မ႐ွိ နမာမ႐ွိ..အခုေတာင္ Minseokေဘးနား က မခြာလို ့ငါ့မွာ တစ္ေနကုန္
သဝန္တိုေနရတာပါဆို"

"မသိဘူး မသိဘူး...ကိုယ့္ဟာကိုယ္သာ ၾကည့္လုပ္
ကြၽန္ေတာ့္ကေလးကို ေက်ာင္းသြားႀကိဳရဦးမယ္။"

"ေအာင္မေလး အျဖစ္သည္းေနလိုက္တာ...ဒါပဲ
ဟေကာင္"

ဆူေဆာင့္ၿပီးတစ္ဖက္က ထြက္လာေသာ အသံအဆံုး
တတီတီျမည္သြားေသာ phoneကိုအိတ္ကပ္ထဲ
ခပ္ျမန္ျမန္ ထိုးထည့္ရင္း စက္ဘီးေပၚ တက္လိုက္သည္။

ဒီအခ်ိန္ဆို ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာင္းဆရာေလးစာသင္ခ်ိန္
ၿပီးေလာက္ၿပီ။

Kyoto Universityနဲ႔မနီးမေဝးမွာ CY_CLUB
Studioကို ဖြင့္ထားၿပီး Japanကို အေျခခ်ျဖစ္ခဲ့သည္
က Bကိုခ်စ္ေသာ စိတ္တစ္ခုတည္းေၾကာင့္သာ...

Koreaမွာအေတာ္အသင့္နာမည္ရၿပီးေသာ
Photographerတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည့္ ကြၽန္ေတာ့္
အတြက္..အလုပ္မ်ားက Koreaမွာ အမ်ွင္မျပတ္။
Seoul Fashion weekမွာ Leading
Photographer အျဖစ္တာဝန္ယူၿပီးသည့္ေနာက္
Europeမွ Fashion showပြဲမ်ားကပါ ကမ္းလွမ္း
လာၾကသည္မို ့အေနနီးခ်င္ပါေသာ္လည္း ေဝးေနရသည့္
အျဖစ္...

ေန ့စဥ္နဲ႔အမ်ွလြမ္းရသည္မို ့...အလုပ္အားခ်ိန္
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေလးေတြမွာ မရမက phoneေျပာျဖစ္
ၾကသည္။

အသံၾကားေတာ့လြမ္းစိတ္တို ့ကႏွစ္ဆတိုးလာသည္။
Video callမွာ နားလည္မႈ႐ွိစြာျပံဳးေနေသာ မ်က္ႏွာ
ႏြမ္းေလးကို ၾကည့္မိေတာ့ ေန ့႐ွိသ၍ထိုလူသားငယ္
အား ေထြးေပြ ့ထားခ်င္စိတ္က တားမရဆီးမရ...

ကြၽန္ေတာ္Japanကို လိုက္လာၿပီးကတည္းက ဆက္
လာေသာ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္း
တစ္ေနကုန္ေအးေအးေဆး႐ွိေနခ်ိန္ဆိုတာ
လက္ခ်ဳိးေရတြက္လ်ွင္ပင္ ငါးေခ်ာင္းမျပည့္။Studio
ကိစၥေတြ၊Fashion showေတြ၊Photo shooting
ေတြအတြက္ Koreaကို ျပန္လိုက္ Japanလာလိုက္
ျဖစ္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ စာေမးပြဲနီးေနေသာ ေက်ာင္း
သားေတြအတြက္ ေန ့ေရာညပါ ေက်ာင္းမွာ ႐ွိေနေသာ
B... ေတြ ့ခ်ိန္ေလးေတြမွာ မ်က္လံုးေလးေမွးပိတ္သြား
ေအာင္ရယ္ျပေသာ အျပံဳးေလးတို ့ေၾကာင့္သာ ငါးလဆို
ေသာ အခ်ိန္ကို အံတင္းကာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရသည္။