Chapter 25

993 25 0
                                    

"Shhh. Hindi mo ako pinaasa at wala kang kasalanan. Kung meron mang dapat sisihin sa nangyari, dapat sina Joana at Czand--" naputol ako sa pagsasalita dahil nagsalita nanaman siya.

"Gusto ko din humingi ng sorry dahil sa mga masasamang nasabi ni dad sayo kahit hindi mo deserve ang mga yun" napangiti naman ako kasi ramdam ko ang sinseridad niya.

"Angela, kaya din ako tumawag kasi gusto kong mag thank you----thank you dahil sa maikling panahon, pinasaya mo ako" Jeff

"Walang anuman" ako

"And about Jwil hehe. Wag kang mag-alala mahal ka niya. Kaya wag mo siyang pahirapan. Maybe it's you and him are meant for each other and not the two of us"

di ko siya nakikita pero nararamdaman ko na ngumingiti siya.

"Ahh Jeff. May sasa---" hindi ko nanaman natuloy ang sasabihin ko kasi dumaldal nanaman siya.

"At nakakalakad na ako. But I'm sorry kasi kahit anong convince ko kay daddy, ayaw pa din niyang maniwala na wala kang kasalan"

Napangiti ako kasi panay lang ang sorry niya eh.

"Ano ka ba. Inuulit ko, ayos lang" seryosong sabi ko sa kanya.

"Basta ha? Sagutin mo na ang pinsan ko kasi baka mamatay yun sa kakahintay! HAHAHAHAHA biro lang. Anyways bye Angela and thank you--and" Jeff.

"And?" Ako

"I love you. Tandaan mo na u will always remain here. Imaginin mo na tinuturo ko ang aking puso haha!" Jeff.

"Haha kahit kelan talaga loko ka!" sabi ko habang pinipigilan kong umiyak.

"Bye Gel. Call you soon hehe! Sagutin mo na kasi si Jwil!" Habol niya pa.

Naiiyak ako kasi, masaya ako dahil masaya na si Jeff. Tears of Joy.

But at the same time, NALULUNGKOT ako. Kasi mali siya ng pananaw sa pinsan niya.

*door knocks*

"Angela" si papa.

Binuksan niya ang pinto at naramdaman ko na dahan-dahan siyang umupo sa kama ko.

"Anak, may bisita ka"

Pagkasabi ni papa nun. Agad akong bumangon at nakita ko si Keith na nakatayo sa pintuan.

"Oh Keith" pilit na ngiting sabi ko.

"Iwan ko na muna kayo" pagka alis ni papa ay agad-agad siyang umupo sa tabi ko.

"You look sad"

Tumango lang ako sa kanya.

"I heard you ang kuya earlier. Look, I know kuya very well! Hindi siya ang inaakala mong tao. Believe me! I know there's a big reason kung bakit niya nasabi yun. Umiyak pa nga siya pag-alis mo"

UMIYAK SIYA? SI JWIL?!

Gulat naman akong napatingin sa kanya.

"Yeah. And I keep on asking him what was wrong but niyakap niya lang ako at panay ang sabi niya ng 'sorry'. Hey, hindi ako pumunta dito para pagtakpan si Kuya but I know he's hidding something crazy"

Sabi niya habang hinahawakan ang mga kamay ko.

"Hey, please don't give up on kuya. Something is wrong with him. Please help him" ramdam na ramdam ko na nagmamakawa siya sa'kin.

"I'll try" ako.

"Thanks!" Sabi niya sabay yakap sa akin.

"And oh! Please punta ka sa birthday ko!!!!" Sabi niya habang niyuyugyog ang katawan ko. "Sa saturday! At don sa Cavite, sa bahay namin. Maganda kasi dun kasi may beach at mapayapa! And don't worry ako bahala sa parents mo! At kung nag-aalala ko kay kuya? Hindi ka aawayin nun!"

Sweet Lie ( COMPLETED )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon