SOĞUK GİZ

23. Bitirmek Yeniden Başlamaktır

Dinamik bir beyinden daha güçlü bir şey varsa o da duygularının ağırlığıyla ezilen bir kalptir.

*

Dudaklarıma yaklaştırdığım kahveden bir yudum içerken gözlerim kantin sırasında dalgınca duran Rüya'daydı. Onu suçlayışlarım ve sonrasında aslında o geceki tek hatasının bencillik olduğunu öğrenmem ona karşı hissettiğim nefreti dindirirken birkaç gün sonrasında okula gelişi ayrılığın verdiği acıyı üstünden atmamış olduğunu yansıtacak cinstendi.

Gözlerimi Rüya'dan çekerken bu defa Giray'ın bakışları karşıladı beni. Kahverengi saçları dağınıktı. Gözlerinin altındaki morluklar tüm gece uyumadığını belli ederken uyumama sebebinin ben olduğumu bilmek sinir bozucuydu. Yılbaşı gecesinden sonra onunla pek konuşmamıştım. Dünse onu öylece arkamda bırakıp gittiğimde Mira Çağan olarak ona vedamı etmiştim aslında. Eve geldiğimde ciğerlerim iflas etmek üzere gibi hissettiğimi hesaba katmazsak fazlasıyla sakindim aslında. Onur, en az onun kadar dağılsa da ondan daha iyi görünüyordu. Terk edilmeye alışmış gibi.

Giray gözlerime bakarken beni görmüyor gibiydi. "Siz iyi misiniz?" Duru'nun sesiyle ona döndüğümde gözleri ben, Onur ve Giray arasında gidip geliyordu. "Sabahtan beri dalgınsınız."

"İyiyim ben," dedi Onur. Gözlerimiz buluştuğunda masanın üstündeki ellerimi kahve bardağıma sararak ona zoraki bir gülümseme yolladım. Onur da bana gülümserken bunun zorlama olduğu her halinden belliydi. Son teneffüsteydik ve tüm gün Giray ve Onur'un suratsız halleri gözüme batmıştı. Sarp araştırmalara başlayacağını söyleyerek ortadan kaybolduğunda benden tek istediği gece Onur ile kalmamdı. Ancak Onur'a baktıkça vicdan azabıyla boğuştuğum gerçeğini görmek istemeyişi zoruma gitmiyor değildi. İkisi de diğerlerine bu konu hakkında hiçbir şey söylememişti. Anladığım kadarıyla hala en çok birbirlerine güveniyorlar ama buna rağmen en çok da birbirlerinden şüpheleniyorlardı. Ne olduklarını  çözemesem de birbirleri için hala kıymetli birer dost olduklarına adım kadar emindim. Gözlerim yeniden Giray'a kaydığında "Ben de iyiyim." dedi Giray. Bakışlarındaki boşluğu görebiliyordum. Bir an için, onun gözünde hala uğruna en yakın arkadaşını incitmesine değen o kız olup olmadığımı merak ettim. "Ben de." dedim kahvemin dibini gördüğümde. Üçümüz de iyi değildik esasen ama hiçbirimizin iyi olmama sebebini anlatmaya mecali kalmamıştı. "Bu gece geliyorum," dedim aniden Onur'a. "Umarım evimi dağıtmamışsındır."

Onur omuz silkti. "Sakat bir ayakla ne yapabilirim ki?" diye masumca sorarken ona ters bir bakış attım. Sakat bir ayakla gecenin bir körü benimle buluşan kendisi değilmiş gibi davranıyordu. Onur öyle iyi bir oyuncuydu ki bazen içimizdeki yabancının o olduğundan kuşkulanıyordum. Bu kısa süreli de olsa kafamı karıştırıyordu çünkü. Her şeyi bu denli iyi tahmin etmesi bir yana o gece pür dikkat kameraları izlerken o herifi görmemesine akıl erdiremiyordum bir türlü. Üstelik olaylar o geldiği an patlak vermişti. Önceki mesajı saymazsam bir şeyler çevirdiğine emin olabilirdim ama kahretsin ki ben ona düşman sıfatını yakıştıramıyordum. Canımı yakmak için yeterince haklı sebebi olsa da kim intikam uğruna kendini kurşunlatırdı ki? Üstelik karşımızdaki herifin eli kolu uzundu ve Onur gibi kendi halinde biri bunu yapamazdı. Ulaş'a baktım bu defa. Telefonuyla oyalanıyordu yine. Onun beni sevmediğinin farkındaydım ama az da olsa Mira'ya değer veriyordu ve bunu ona yapacak biri değildi. Ulaş, sadık bir adamdı. Aras'a döndüm. Peki ya o? Elini çenesinin altına yerleştirmiş kantin sırasındakileri inceleyen masum yüzlü bu adam mıydı benim tüm bunları yaşamama sebep olduğunu bildiği halde o adama destek olan? Bunu yapar mıydı? Mira iken beni en çok benimseyen oydu. Şimdi de ilk satan o olabilir miydi? İç çekerek beni izleyen Duru'ya baktım. Kardeşim dediğim, yıllarca dost bildiğim kıza. Duru öyle masumdu ki bana hala o gecenin kırıklığıyla bakarken ona karşı en ufak bir tereddüt yoktu içimde. Peki saflığı, o farkında olmadan birinin bir şeyler öğrenmesine neden oluyor olabilir miydi? Buna inanamazdım. Kendimden şüphelenirdim ama yine de arkadaşıma toz konduramazdım.