Love me (Gxg)

Chapter 13

Justine pov

Naka panga lumbaba lang akong naka tingin sa papel na binigay sakin ni Chloe at ngayon nga ay pinipilit ako nitong pirmahan ang kasalutan na ginawa nito kanina habang ako naman ay busy sa pag tingin sa bawat galaw nito na agad ko namang iniwas ang tingin sa kanya ng mahuli ako nitong naka tingin.

"Ano na? Baka abutin pa tayo ng next year nito dahil sa tagal ng pag pirma mo?"

Kung nakaka matay lang talaga ang tingin baka kanina pa ako naka handusay sa kina tatayuan ko ngayon.

"Brr! Stop giving me death glares, pag ka tapos mo akong kidnapin ikaw pa itong may ganang magalit?"

~Five hours ago~

"Ouch!"

Hawak ang binting patalon-talon ako ng sipain iyon ng babaeng lumapit sakin.

"That's not enough for kissing me!"

Mahinahong bulong nito na halatang nag titimpi lang ng galit dahil halos patayin na ako nito ng mga tingin nito.

Ng mahimasmasan sa sakit ay lumapit ako dito na ikina atras nito.

"Stay still"

Hinila ko ito palapit sakin at tinanggal ang dumi sa mukha nito, hindi maka paniwalang tiningnan lang ako nito bago ako tingnan ng masama sabay tampal sa kamay ko.

"You look beautiful anyway"

Napa igik na lang ako ng kurutin ako nito sa braso.

"Ouch, Chloee! That really hurts!"

Lumayo ako ng kaunti dito at hinimas ang nasaktang braso.

"Were not done Justine may kasalanan ka pa sakin"

Bigla na lang ako nitong hinila hanggang sa maka sakay kami sa kotse niya.

"This is kidnapping Chloe!"

I just hope na maka uwi pa ako ng buhay kala nanay.

Tahimik lang itong nag da-drive at ni hindi man lang ako sagutin o kausapin hanggang sa maka punta kami sa UNI nila.

"What are we doing here anyway?"

Parang walang narinig na bumaba lang ito ng kotse, asar na sinundan ko na lang ito.

I saw kuya and Ryan practicing at the tennis court I was about to go there ng may humila sa kamay ko at agad hinila sa kung saan.

"Seriously, what do you want from me?"

"Kunin mo yan"

Sinundan ko ng tingin ang itinuro nito at parang nag balik ang lahat sa simula ng makilala ko ito.

"Kunin mo yan para may magawa ka namang kabutihan habang nandito ka"

Natawa lang ako ng bahagya dito dahil dinala pa talaga ako nito para lang kunin yung kuting sa puno.

~End of flashback~

Kunot noong tiningnan ko ang papel na binigay nito sakin kanina na maigi kong sinusuri ngayon na mga binigay nyang kasunduan na naka pag pakunot noo ko ng malaman na hanggang ngayon ay interesado pa rin ito kay kuya.

Seryosong tiningnan ko ito not even batting an eye.

"If you want to be near him just go and tell him, you don't have to use me"

Bakit parang ang sakit?, Ang sakit malamang na hanggang ngayon wala pa rin talaga akong pag asa sa kanya.