❝𝐊𝐘𝐎𝐄 𝐊𝐀 𝐋𝐀𝐘❞

ကြိုးက​လေး ၇

အပိုင်း ၇

"သား​လေး သတိရပြီလား"

စိတ်​ထိခိုက်​ထားသလို ဖြစ်​နေတာ​ကြောင့်​ ဘာကိုမှမ​ပြောချင်​တော့ဘဲ မျက်​တောင်​တစ်​ချက်​ပဲ ခပ်​ကြာကြာ​လေးမှိတ်ကာ ခတ်​ပြလိုက်​သည်​။

"Jungkookရော ဟင်"

"Jungkookလား။ သူအဆင်​ပြေတယ်​ သား။ သား​လေးသာအနားယူပါ "

"သူတကယ်​ အဆင်​ပြေ​လောက်​မှာပါ​နော်​"

"ဒါ​ပေါ့ သားရယ်​"

သားရဲ့နဖူးပြင်​ပေါ်ဝဲကျ​နေတဲ့ ဆံနွယ်​လေး​တွေကို အသာအယာ သပ်​တင်​ပေးလိုက်​ပြီး အပြုံး​လေးနဲ့အား​ပေးလိုက်​သည်​။

"အစ်မ"

ခပ်​လျလျ​ခေါ်သံ​ကြောင့်​ နောက်​ကိုလှည့်​ကြည့်​လိုက်​သော မျက်​နှာသိပ်​ကောင်းပုံမ​ပေါ်တဲ့ Jungkookရဲ့မိခင်​ဖြစ်​သူကို​ တွေ့လိုက်​ရသည်​။

"အစ်မ ဟို ညီမ Jimin​လေးနဲ့ ခဏ​လောက်​စကား​ပြောလို့ရမလား"

သားကိုလှမ်းကြည့်​လိုက်​တော့​ ခေါင်းငြိမ့်​ပြတာ​ကြောင့်​သူမလည်း သက်​ပြင်းတစ်​ချက်​ချလိုက်​ပြီး

"​အင်း...​ပြောပါ။ အစ်မအပြင်​ထွက်​ပေးမယ်​"

ဟု​ပြောကာ သားအခန်းထဲက​နေ​ လေးလံ​သော​ခြေလှမ်း​တွေနဲ့ ထွက်​ခဲ့ပြီး တံခါးကို အသာ​လေး​စေ့ထားလိုက်​သည်​။

"သား Jimin"

"​ပြောပါ တီတီ"

"တီတီ... တီတီ​တောင်းပန်​ပါတယ်​ သားရယ်​။ တကယ်​စိတ်​ရင်းနဲ့ကို​ တောင်းပန်​ပါတယ်​"

"ဘာအတွက်​လဲ တီတီ"

"အရာအားလုံးအတွက်​ပါ။ သားငယ်​နဲ့ပတ်​သတ်​ပြီးဖြစ်​ခဲ့သမျှ အရာအားလုံးအတွက်​ပါ​။ ပြောမပြတတ်​အောင်​ တောင်းပန်​ပါတယ်​"

ကုတင်​ပေါ်မှာလှဲ​နေတဲ့ သူ့လက်​တစ်​ဖက်​ကို အားကိုးတကြီးနဲ့ဆုပ်​ကိုင်​ကာ မျက်​ရည်​တွေ​တွေကျလျက်​ တောင်းပန်​နေရှာတဲ့တီတီ့ကို ပြုံးပြလိုက်​ပြီး ကျန်​လက်​တစ်​ဖက်​နဲ့ ပြန်​လည်​ဆုပ်​ကိုင်​ပေးလိုက်​သည်​။