အပိုင်း ၂၂
"ကျွန်တော် Yoongiဟျောင်းကို သဘောကျတယ်"
"လာမနောက်နဲ့ကွာ။ မရယ်ရဘူး သွားစမ်း!"
နံရံကိုမှီထိုင်ကာ ဆေးလိပ်ခဲနေတဲ့ သူ့ဘေးနားကို ရုတ်ချည်းရောက်လာပြီး ပြောလာတာကြောင့်Yoongiလန့်ပါသွားရသည်။
"ဟျောင်း ကျွန်တော်နောက်နေတာမဟုတ်ဘူး။ ကျွန်တော် ဟျောင်းကို တကယ်သဘောကျ.."
"တော်လိုက်တော့ Jungkook။ ကျစ် ငါမင်းနဲ့ပြဿနာမဖြစ်ချင်ဘူး"
နားမထောင်ချင်တာကို အတင်းပြောလာတဲ့ Jungkookစကားတွေကို ထပ်မကြားချင်တာကြောင့် သူပဲနေရာကရပ်လိုက်သည်။
"တကယ်သဘောကျတာပါ။ ဟျောင်းဘက်ကရော ကျွန်တော့်ကို ဘယ်လိုသဘောထားလဲ?"
ခွပ်
"ဟျောင်း!"
"ငါမင်းကို သတိမပေးခဲ့ဘူးလား Jungkook။ အရေးမပါတာတွေ လာပြောမနေနဲ့။ နောက်ဆုံးအကြိမ် ထပ်သတိပေးမယ်။ တော်လိုက်တော့"
"ဒါပေမဲ့ ဟျောင်း.."
"တော်လိုက်တော့။ ဒုတိယPark Jiminမဖြစ်ချင်ရင်ပေါ့"
ဒီနေ့ပြဿဒါးပဲ။ Jungkookက တကယ်ပဲ သူ့အပေါ်မှာ ခံစားချက်ရှိနေခဲ့တာလား။ ဆန့်ကျင်ဘက်တစ်ခုက သူ့ဘက်ကတော့Jungkookအပေါ်ကို ဘယ်လိုမှ ခံစားပေးလို့မရတာပဲ။
"မင်း ငါ့ကို အရေးမပါတာတွေ အထပ်ထပ်ပြောနေမဲ့အစား Park Jiminကိုပဲ ဂရုစိုက်လိုက်စမ်းပါ"
"Park Jiminကိုသာ ပြန်ကြိုက်လိုက်!"
"မင်းဒီလိုတွေလိုက်လုပ်နေလို့ ငါပျော်တယ်ထင်နေလား။ ငါက Park Jiminမဟုတ်ဘူး"
ပြန်တွေးကြည့်မယ်ဆိုရင် သိပ်ကိုကလေးဆန်ခဲ့တဲ့ တန်ပြန်ငြင်းဆိုမှုတွေပါပဲ။ မူးယစ်ဆေးအထိ စွဲသွားလောက်အောင် ဆေးလိပ်တွေစပြီးလိုက်သောက်ခဲ့တဲ့ကောင်ကလေး။
"ဟျောင်း ကျွန်တော့်ကိုဆေးပေးဦး"
"Jungkook မင်း သေနေမယ်"
YOU ARE READING
❝𝐊𝐘𝐎𝐄 𝐊𝐀 𝐋𝐀𝐘❞
Fanfictionကြိုးတွေကို သဘောမကျဘူး အလားတူစွာပဲ ခင်ဗျားကိုလည်းကျွန်တော်သဘောမကျဘူး ခင်ဗျားကိုယ်တိုင်က ကျွန်တော့်ကိုတစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်းရစ်ပတ်နေတဲ့ ကြိုးတစ်စမို့ 30/4/2018 I write this "Kyoe Ka Lay" Fiction to appreciate PARK JIMIN,in other words, JIMIN'...
