❝𝐊𝐘𝐎𝐄 𝐊𝐀 𝐋𝐀𝐘❞

ကြိုးက​လေး ၁၈

အပိုင်း ၁၈

မနက်​ခင်းသည်​ မိုးမှုန်​မိုးမွှား​လေး​တွေနဲ့အတူ မှိုင်းရီ​နေသည်​။ တံစက်​မြိတ်​ဆီမှ​ ရေကျသံတ​တောက်​တောက်​သည်​ အိပ်​စက်​ခြင်းကိုအ​ထောက်​အကူပြု​နေသည့် သံစဉ်​တစ်​ခုသဖွယ်​။

​အိပ်​ခန်းတစ်​ခုထဲရှိ​ စောင်​အဝါ​ရောင်​လေး​အောက်​မှာ​တော့ နှစ်​နှစ်​ခြိုက်​ခြိုက်​အိပ်​ပျော်​တဲ့လူသားနှစ်​ဦးရယ်​ မနက်​ခင်းမိုးစက်​လေး​တွေရယ်​က မဆိုင်​ပေမဲ့ လိုက်​ဖက်​နေသ​ယောင်​။

များမကြာမီပင်​ အိပ်​မောကျ​နေတဲ့ လူသားနှစ်​ဦးထဲမှ တစ်​ဦးက လှုပ်​လှုပ်​ရှားရှားနဲ့နိုးထလာသည်​။ ထို့နောက်​ ၎င်း၏ရင်​ခွင်​ထဲမှာ နစ်​မြုပ်​ကာ အိပ်​ပျော်​နေဆဲဖြစ်​တဲ့​ကောင်​လေးကို စိုက်​ကြည့်​နေ​လေသည်​။

Jeon Jimin။

အိပ်​ပျော်​နေဆဲဖြစ်​တာ​ကြောင့်​ ငြိမ်​သက်​နေတဲ့ မျက်​ခွံ​ဖောင်း​ဖောင်းနှစ်​ခု။​ ထိုမျက်​ခွံများ​ပေါ် အရိပ်​ကျ​နေတဲ့ အနက်​ရောင်​ဆံနွယ်​စ​တွေ။

ရင်​ခွင်​ထဲကလူသားနိုးမလာ​စေရန်​ အသက်​ကိုခပ်​ဖွဖွရှူသွင်းကာ ဆံနွယ်​နက်​နုနုတို့ကို စိတ်​လိုလက်​ရဖယ်​ရှား​ပေး​နေမိသည်​။

မသိစိတ်​ကြောင့်​ သူ့အထိအ​တွေ့မှာ တွန့်​ခနဲတချက်​ဖြစ်​သွား​ပေမဲ့ နိုးမသွားလို့​တော်​ပေသည်​။ တဆက်​တည်းဆိုသလိုပင်​ ရင်​ခွင်​ထဲကိုတရစ်​ရစ်​နဲ့တိုးဝင်လာပုံက  က​လေးငယ်​တစ်​ယောက်​လို။

သူကိုယ်​တိုင်​လည်း ထို​ကောင်​လေးကို ရင်​ခွင်​ထဲမှာ သိမ်းထုပ်​ကာ အလိုက်​သင့်​ဖက်​ထား​ပေးမိသည်​။​စောင်​လွှာ​အောက်​က အဝတ်​မပါတဲ့​ကောင်​လေးရဲ့ ခါးထက်​မှာ သူ့လက်​တွေရှိ​နေမယ်​ဆိုတာ မမြင်​ရလည်း မှန်းဆနိုင်​လေသည်​။

ထို့​နောက်​ အ​ခြေမ​ကျတဲ့​ခေါင်းထဲကအ​တွေး​တွေကို ရပ်​လိုက်​ကာ ရှန်​ပူနံ့သင်းတဲ့ ဆံနွယ်​တွေကြားမှာ နှာ​ခေါင်းကိုနှစ်​မြုပ်​ကာ အိပ်​စက်​ခြင်းဆီသို့ တဖန်​ပြန်​လည်​အ​ရောက်​သွားခဲ့​လေသည်​။