❝𝐊𝐘𝐎𝐄 𝐊𝐀 𝐋𝐀𝐘❞

ကြိုးက​လေး ၁၉

အပိုင်း ၁၉

ဒီ​နေ့။

Jungkookမသိ​အောင်​ ဆေးရုံကိုသွားပြီးပြန်​လာခဲ့သည်​။​ ဆေးရုံကပြန်​လာတဲ့လမ်းတစ်​လျှောက်​လုံး အ​တွေး​တွေထဲ မြောပါ​နေမိသည်​။ တခါတခါ ပြားချပ်​ချပ်​ဝမ်းဗိုက်​ကို လက်​နဲ့စမ်းမိပြီး ပြုံးလိုက်​မိ​သေးသည်​။

"ငါတကယ်​ပဲ Jeon အ​သေးစား​လေး ဖန်​တီး​ပေးနိုင်​ပါ့မလား?"

တ​စ်ယောက်​တည်း​ရေရွတ်​လိုက်​ပြီး ခပ်​စိပ်​စိပ်​ကျလာတဲ့မိုးမွှား​တွေထဲ ဖြတ်​သန်းလာမိသည်​။ နံ​ဘေးရှိ ကတိုက်​ကရိုက်​ပြေးလွှား​နေကြတဲ့ လူ​တွေကြားထဲ မိုးမစိုရန်​ပြေးရမည်ကိုလည်း​ အာရုံမရနိုင်​။

အန္တရာယ်​သိပ်​များတယ်​တဲ့။ အထူးသဖြင့်​ သားအိမ်​မပါတဲ့ သူ့လို​ယောကျာ်းတစ်​ယောက်​က ကိုယ်​ဝန်​ဆောင်​ဖို့​ပေါ့။

စွန့်​စားကြည့်​ချင်​တယ်​။ Jeon Jungkookအတွက်​။ တစ်​နှစ်​ဆိုတဲ့ကာလပြီးဆုံးသွားခဲ့ရင်​ သူ့ရဲ့အ​သွေးအသား​လေးကို​တော့ နှစ်​နှစ်​ကာကာချန်​ထားချင်​မိတာ ဆန္ဒအစစ်​အမှန်​ပါ။

ဒါ​ပေမဲ့ Jungkookက​ရော လိုချင်​ပါ့မလား။ အကယ်​၍ Jeon အ​သေးစား​လေးက သူ့ကိုချည်​နှောင်​မှာစိုးလို့ လက်​မခံရင်​ရော။

ဟင့်​အင်း အဲ့လိုဆို မဖြစ်​ဘူး။ Jungkook သူ့ကိုပိုများမုန်းသွား​လေမလား။ Jungkookမှ သူ့ကိုမချစ်​တာ။ ပိုသာမုန်းသွားရင်​ဆိုတဲ့အ​တွေး​နောက်​မှာ မိုးစက်​တွေကြားထဲ လူကနတ်​ဝင်​သည်​လို တုန်​ရီစပြုလာခဲ့သည်​။

"မမုန်းပါနဲ့။ ငါမင်းရဲ့အ​ငွေ့အသက်​လေးကိုသိမ်းထားချင်​မိရုံပါ။ ငါ့ကိုမမုန်းပါနဲ့~"

ထွက်​ကျလာတဲ့ ခပ်​အက်​အက်​အသံကို သူကိုယ်​တိုင်​ပင်​မကြားနိုင်​စွာ နားပိတ်​ထားလိုက်​မိသည်​။​ လောကကြီးရဲ့အပြင်​ဘက်​ကိုသာ​ ပြေးထွက်​သွားလို့ရမည်​ဆိုလျှင်​...။

"ဘာလုပ်​နေတာလဲ? မိုး​ရေထဲကို?"

"ဟင်​"

ဒါJungkookအသံ။​ မျက်​လုံး​တွေကို ဖွင့်​ကြည့်​လိုက်​တော့​ ရှေ့တည့်​တည့်​မှာရပ်​နေတဲ့ ချစ်​ရသူကို ရုံးသွားနေကျ အနက်​ရောင်​ဝတ်စုံနဲ့အတူ မိုး​စက်​တွေကြား​ တွေ့လိုက်​ရသည်​။