NP: Bolbbalgan4 / Galaxy
Saat 06.30 yanlış duymadınız altı buçuk. Bildiğimiz altı buçuk. Karganın bokunu bile yemediği vakit. Her sabah bu saatte uyanıyorum. Daha doğrusu adeta alarmım tarafından tacizi uğruyorum. Her sabah şu lanet sesi çekmek ne demek biliyor musunuz? Şöyle ki annem ya da sevgilim uyandırsa bu saatte uyanmak o kadar eziyet haline gelmeyecekti. Evin içine şöyle bakındığımda bende ikisi de yoktu. Bekar hayatı çok zordu. Özellikle benim gibi anne kuzusu olarak eli sıcak sudan çıkmayan biri olarak büyüdüyseniz. En sonunda babam benim büyüdüğümü söyleyip şehrin ortasına annemsiz atmıştı. Bence bunu kesinlikle kıskançlığından yaptı. Tek çocuğum ve annem çoğu sevgisini bana verdi daima babamın alması vererek sevgi bile benimdi. Kıskanmakta haklıydı. Ben olsam kendimin bütün sevgiyi çalmasını kıskanırdım. Neyse işte buraya nereden gelmiyorum ama sabahları şu saatte kalkmaktan nefret ediyorum. Alarmı susturup kafamı yastığın altına sokarak uykuma devam ettim nasıl olsa işe gidecek ben değilim ya.
Saat 07.10
Sanki korkulu rüyadan uyanmış gibi yataktan fırladım. Rüya falan görmedin bu sadece beynimin içinde işe geç kaldığımı bas bas bağıran sesin etkisiydi. İşe gitmem için sadece 20 dakikam kalmıştı. Hayır, bu kısa zamanda nasıl duş alır saçımı güzelce yapardım. Kahretmesin. Allah'tan kahvaltı yapmayı seven bir insan değildim yoksa şuan düşer bayılırdım. Çünkü bir sürü şeyi 25 dakika yapıp üstüne işe gitmek imkansızdı. Hatta şuan koşmaya başlasam işe anca yetişirim. Acaba pijamalarımla mı gitsem? Rahatlığına düşkün biri olarak bu müthiş fikirdi. Fakat işsiz kalmamak için dolapta takılı takım elbisemi aldım. İyi ki gece ütülemiştim. Üzerime hızlıca geçirip kravatımı üstün körü bağladım. Banyoya gidip yüzümü güzelce yıkadım. Yağlı saçlarıma dokunduğumda köşeye oturup böyle dışarı çıkamam diye ağlamamak için kendimi zor tuttum. İşten atılmamak için saçlarımı yıkamamam gerekiyorsa bunu yapmalıydım. Yirmi beş yaşından sonra baba evine geri dönecek göt yoktu maalesef. O yüzden pespaye halime son kez bakıp içim kan ağlayarak banyodan çıkıp saatte baktım. 07.20
Benim işe yetişmek için on dakikam vardı sadece. Ve işe yürüyerek yirmi dakikada varabiliyorum. Yatağımın köşesinde bana göz kırpan silahımı belime takıp telefonumu, cüzdanımı ve evin anahtarını cebime atarak içime büyük bir nefes çekip koşmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAFAK VAKTİ / chanbaek
Fanfiction"Atlamamız lazım denizin sonunda buluşabilmek için. Bütün yaşananları aşabilmek için. Birlikte."