ŞAFAK VAKTİ / chanbaek

14. Şafak vakti / chanbaek

NP: Ailee / I will go to you like the first snow

"Sevgini hak etmesem de beni sevdiğin için teşekkür ederim."

Chanyeol'un ağzından

Baekhyun'a bütün gerçekleri anlatırken korkutuğum tek şey beni yargılayıp bırakmak gitmesiydi. Böyle yapması da doğru olurdu zaten. Sonra beni kollarının arasına alıp kulağıma kötü biri olmadığımı fısıldarken bütün gitme ihtimallerini kafamdan attım. Yaşanan olayları attım. Sadece onun sesi kaldı geriye. Uyuyunca dek hatta rüyamda bile bana kötü biri olmadığımı fısıldayan sesini duydum. Bunun nasıl hissettirdiğini nasıl açıklayabilirim bilmiyorum. Kelimelerle aram o kadar iyi değil, ben çizim yaparım. Çizecek olsam Baekhyun bahar çiçeklerinin arasına yatmış yüzünde huzurlu gülümsemesi var, bende yanında oturuyorum. Kuşlar ötüyor. Hemen ötede çocukların bağırışları duyuluyor, bu rahatsız edeci değil. Onların seslerini duydukça daha iyi hissediyoruz. Gökyüzü masmavi, hayatımda daha önce böyle bir mavilik görmedim. Ve orada yatarken "Sen kötü birisi değilsin, Yeol." Diye fısıldıyor bana. Sesi bahar çiçekleri kadar tatlı. Sesi gökyüzünün maviliği kadar güzel. Çizsem bunları resmederim galiba. Belki de çok basit bilemiyorum sadece böyle hissediyorum. Sanki uzun zamandır vücudum iplere bağlı kalmış da dün gece Baekhyun'un ipleri çözmesiyle serbest kalmışım. Ama geriye attığım olaylar sabahın olmasıyla, güneşin yüzünü gösterip karanlığı aydınlatmasıyla ortaya çıktı. O gitmek isteyebilirdi. En doğal hakkıydı, böyle pis işlerin dolaylı yoldan ortağı olmak istemezdi. Uzun sürü koltukta yatan halini seyrettim. Ona alışmıştım. Çok kısa süre olmuştu ama yine de alışmıştım işte. Bu iyi değildi. Ondan yanımda kalmasını istememe sebep oluyordu. Bu cümlenin ağzımdan çıkmasına olanak veremezdim ama içimden istemekte suç değildi sonuçta. Yine onu buna sürüklemenin yanlış olduğunu söyleyen mantığımı dinleyip uyandığında her şeye son verecektim.

12.00

Hala uyanmadı. Gece ortalığı da o toplamış galiba çok yorgun.

13.00

Parayı zarfın içine koyup masanın üzerine bıraktım. Bugün gidecekti.

15.00

Gitmesini istemiyorum. Vaz mı geçsem yol yakınken? Zarfı uyanmadan kaldırsam mı? Evet kaldırayım. Zarfı çekmeceye koyup kapattım. Bir ay bittiğinde vereceğim bunu ona.

16.40

Neden hala uyanmadı. Lütfen tekrar kararımı değiştirmeden uyan.

17.20

Gitmeli. Benimle kalmamalı. Kendi istediğim için bencillik yapmamalıyım. Kötü adam değilim ben. Zarfı koyduğum yerden çıkartıp yeniden masanın üzerine koyup Baekhyun'un yattığı yere oturdum. Artık uyandırsam iyi olacaktı, hem akşam olmuştu hem tekrar vazgeçmek istemiyorum.