ŞAFAK VAKTİ / chanbaek

18. Birlikte Atlayalım / chanbaek

NP: Baekhyun ft. Chanyeol / Love Song

Chanyeol'un ağzından

Sabah gözlerimi açtığımda yanımda Baekhyun yoktu o yüzden hızla yattığım yerden kalktım. Üzerime örtülmüş örtü vardı büyük ihtimalle o örtmüştü. Odaya geçip saate baktığımda daha erken olduğunu gördüm. Neden uyanıp gitmişti yanımdan? Kendi odama geçip üzerimi değiştirdikten sonra aşağı indim. Mutfaktan konuşma ve tabakların, kaşıkların sesleri geliyordu. Yalnızlığım giderek kalabalıklaşıyordu. Artık yalnızlık olmaktan çıkıyordu. Baekhyun ve ailesi sayesinde. Bu sesler önceden olsa beni rahatsız edebilirdi ama artık duymak rahatlatıyordu. Fakat işte yeniden sessizliğe alışmak zor olacaktı. Buradan gidecektim. Baekhyun bir süre sonra benimle yaşamayacaktı. Yeniden eski hayatım kollarını açmış beni bekliyordu. Yine de bu düşünceyle kafamı çok fazla meşgul etmemeye karar verdim. Olumlu yanından bakıp güzel anılar biriktirecektim. Hatta bugün dışarı çıkıp dolaşmak istiyorum. Burası küçük bir yer olsa da gezilecek çok yeri var gibi duruyordu. Eksiz defterimi de yanıma almıştım bir şeyler çizebilirdim.

Esneyerek karşı da gördüğüm Baekhyun'un yanına gittim. Hep birlikte kahvaltı masasına oturduğumuzda daha çok böyle bir ortamda bulunup bulamadığımı hatırlamıyorum. Dedem ve anneannemle yemek yediğim zamanlara benziyordu ama annem ve babam ile daha önce kahvaltı masasında oturduğumuzu hatırlamıyorum. Çocukken annemle yaptığımız kahvaltılar eğlenceli geçerdi. O yemeklere yüzler yapar benim yemem için daha ilgi çekici hale getirirdi. Hatırlamak bile güzeldi.

Kahvaltı bittiğin de babasından Baekhyun'un çocukluk anılarını dinlerken kapı çaldı. İçeri genç benim yaşlarım da bir çocuk girdi. Baekhyun'la birbirlerini gördükleri an ortamın havasının değiştiği anladım. İkisi de birbirlerine garip davranıyorlardı. Birbirlerine sarıldılar ama bunu mecburiyetten yapmış gibiydiler. Çocuğun adının Dae olduğun öğrenip tanıştığımda ve annesi Dae'nin liseden arkadaşı olduğunu ve eskiden birbirlerinden hoşlandıklarını söylediğinde şok oldum. Baekhyun'un erkeklerden hoşlandığını duyduğum da sinirlendim fakat sinirlenmem onun bana bunu anlatmamasından kaynaklıydı. Bana güvenmiyor muydu? Şaşırmış olsam da onu yargılamak ya da tiksinmek aklımın ucundan bile geçmedi. Keşke saklamasaymış dedim. Ama haklıydı da herkesin böyle bir duruma nasıl tepki vereceğine de kestiremezsin. Fakat şuan bundan daha önemli olan Baekhyun'un onu gördüğünde değişen ifadesiydi. Tam anlamıyla afallamış kendi içine kapanmıştı. Görmek istemediğim neşesiz adam geri gelmişti. İçim hiç ısınmadı. Zaten Baekhyun onu görünce ifadesi kötü anlamda değiştiği için içimin hiçte ısınacağını sanmıyorum. Bu çocuk ona kötü bir şey mi yapmıştı? O geçmişten biriydi. Üstelik onun kalbine girmiş biriydi. O yüzden onun kalbini kıracak bir şey mi yapmıştı? Ya da yıllar önce hoşlandığı çocuktan hala hoşlanıyor muydu da böyle üzgün hale geldi? Aklımda soru işareti olan sadece buydu. Eğer kalbini kırmışsa şimdi yeniden karşılaştıklarında parçalanmış kalbini hatırlamak onun için iyi değildi. Belki de burada yeniden konuşma fırsatları olurdu. Öylelikle kırılan kalbi düzelir ya da yeniden kırılabilir. Onun üzülmesi düşüncesi zihnimi sardı. Kafamın içinde o çocukla konuşmasını istemiyorum diye geçirip duruyorum şimdi de bu yüzden işte. Yine de onların arasındakiler beni ne ilgilendirir ki? Ben sadece yeni gelmiş belki de gidecek olan bir adamım.