NP: Savina & Drones / Don't Break Your Heart
Gece hafif esintili, ağaçlar yavaş yavaş savruluyor.
Bulutlu gecede, bulutlar başka yöne doğru ilerliyor.
Hava biraz da serin.
Üzerime kapüşonlu giysem de ayaklarım üşüyor.
Ve evlerin ışıkları bir bir kapanıyor.
Bense öyle öylece ışıkları kapanan evleri seyrediyorum.
Ağaçları, açan çiçekleri seyrediyorum.
Uzaklardan araba sesi geliyor, tek ses bu. Kuşlar bile uykuya yatmış. Sanki dünyada sadece ben kalmışım gibi hissettiriyor.
Böyle hissetmek içimde daha çok yalnızlaşmama sebep oluyor.
Gerçek Byun Baekhyun bu mu?
Değil.
Ama sen gittikten sonra kim olduğumu kestirmek çok zor.
Bazı günler iyiyim, annemle konuştuğum günler mesela. Bazı günler ise kötüyüm, seni hatırladığım her an mesela.
Aniden gülüp aniden ağlayabiliyorum. Hasta olduğumu düşünsem de doğru değil. Senin bende bıraktığın enkazın izleri bunlar sadece.
Aylardır bugün enkazın izlerini ne zihnimden ne bedenimden temizleyebildim. Temizlemeye çalıştıkça canım yanıyor. Sana bir ay içinde bu kadar bağlanmam salaklıktan başka bir şey değildi zaten. Ama işte unutmak çok zor. Gerçekten çabalıyorum. Seni gün boyu aklımdan uzaklaştırmak için her şeyi yapıyorum ama gece başımı yastığa koyduğum da yine oradasın. Yine kafamın içindesin. Bana bakıp o kötü sözü söylüyorsun. Bazen de gülümsüyorsun. İşte ne olursa olsun senin yüzün var kafamın içinde. Asla senden başkasını senin yüzünün üzerine koyamıyorum, iğreti duruyor. Zihnime sadece senin yüzün yakışıyor.
Park Chanyeol bana bunu neden yaptın? Neden çıktın karşıma? Neden kendine aşık edecek şeyler yaptın? O soğuk nevale adam olarak kalsaydın belki de böyle olmazdı, senin sıcaklığını tatmamış, kırık kalple ortada kalmamış olurdum.
Sen ne yapıyorsun ki şimdi? Beni hiç düşüyor musun? Yoksa tamamen sildin mi? En azından arkadaşın olarak bile mi yerim uçup kayboldu acaba?
Neyse, sadece çok özlüyorum işte o kadar.
Unutamayacak kadar çok.
*
Gözyaşları dininceye kadar öylece yattık. İkimizin de diyecek sözü yoktu. Nereden bakarsak bakalım içinde olduğumuz durum hiç iyi değildi. Chanyeol iyi değildi. Birileri gelip onun zorla inşa etmeye çalıştığı hayatını elinden almaya çalışıyordu. Tek başına zırhını kuşanıp onların karşısına çıkacak kadar da güçlenmişti. Onunda zayıf tarafları vardı. Yenik düşüyordu. Bazen sizi çok büyük olaylar yere düşürmez de gelir küçücük bir şey yeri boylamanıza sebep olurdu. Dev bedeni olsa da düşüyordu her insan gibi. Sertçe. Acımasızca. Bense onu bütün bunlardan korumak istiyorum. Silahla değil, kalbimle korumak istiyorum. Keşke bana izin verse de ona gösterebilsem.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞAFAK VAKTİ / chanbaek
Fanfiction"Atlamamız lazım denizin sonunda buluşabilmek için. Bütün yaşananları aşabilmek için. Birlikte."