v

150 22 2
                                    

05...: Balkondan sarkıyordu bacakları, incecik parmaklarının arasına aldığı incecik bir daldı. Gözleri hüzünlü şarkılar kadar hüzünlü bakardı, bana değdiğinde beni yakardı. Suratı daima sert kalırdı ama yalnız kaldığında kendine sarılırdı, hep ağlardı. Gözleri ansızın dolardı, saklamak için hep çabalardı. Bir gün bir yıldız kaydı ve onu gördüğünde ona yalnızlık kaldı.

05...: İyi ki doğdun Gün.

Gün: Sennb kimsin?

05...: Ağlama Gün. Ben, senim.

Kağıttan Güller SarayıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin