Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gün: Buradan geçiyoruz
054...: Yanında biri mi var?
Gün: He Koray
054...: Kuzenin olan mı
Gün: He halama gidiyoz
054...: Tamam dikkat et kendine
Durdum.
"Ne oldu Pi?" Yutkunarak kafamı kaldırdım.
"Hiç," diye mırıldandım üç adım önümde olan Koray'a.
Aslında içimden onlarca şey söylemek geliyordu. Beni düşündüğünü hissettiğim biriyle konuşmayalı uzun zaman olmuştu. Boğazıma oturan yumruyla kendimi bir aptal gibi hissettim fakat kimsesizlik öyle derime işlemişti ki onu çıkarıp atamıyordum içimden.
Öyle yabancı hissettiriyordu ki bu sözler sanki başka birine yazılmış tonlarca güzel mesajı izinsiz okuyor gibiydim.
Koray bakkala sigara almak için gireceğini söylediğinde elimde tuttuğum telefonu kaldırdım. Dört dakika geçmişti fakat o hâlâ çevirimiçiydi.
Beni mi bekliyordu?
Sıcacık bir his içime sızdı.
Gün: Ne zaman karşıma çıkacaksın bilmiyorum ama yanımda olduğun şu son bir buçuk ay varlığını gerçekten hissettim.
Gün: Sana çok teşekkür ederim.
054...: Ekrana o dolan gözlerinle bakma.
054...:
054...: Kendimi anlatıyor gibiyim bu şarkıda sana.
