Önce durdu. Öylece sırtına baktım. Yavaş yavaş bana doğru döndüğünde suratı çok garip bir ifade içindeydi. Kahverengi, kıvırcık saçları rüzgarla birlikte dalgalanırken rengini bir türlü adlandıramadığım gözleri suratımdaydı."Ben..."
Gözlerimi kısarak ona bakmayı sürdürdüğümde, "Mesih!" diye bağıran bir kadın sesi duydum. Başarımız aynı anda evlerinin olduğu yöne dönerken ikinci katın parka dönük balkonundan buraya doğru bakan bir kadını fark etmiştik.
Gözleri önce sesle birlikte ayağa kalkan Mesih'in yüzünde dolaştı, bana döndüğünde kadın gözlerini kısmıştı. Sanki beni tanıyordu da bir yerden çıkaracaktı.
"Benim gitmem lazım. Sonra konuşuruz tamam mı Pi?"
Ben de ayağa kalktım. Onun telaşlanan haline kaşlarımı çatarken bir şey söylemememiştim. Bypass'ın kafasını okşayıp parktan koşar adım çıkarken onda olan gözlerim tekrar balkona gitti. Kadınla perdeyi aramıza çekerken göz göze geldik.
Sanırım onun annesiydi.
*
054...:
054...: Sevgilim ve benGün: Ne o bana veda mı ediyorsun jskajdj
054...: İlişkimiz bir seviye daha atladı.
Gün: İlişkimiz mi
054...: Resmen bana random attın
Gün: Çünkü insanım ajdjdjjd
054...: Artık farkına vardın demek...
Gün: Ya sen beni sevdiğine emin misin? Gömdün şu an beni
054...: ajajajajaj
054...: Hadi bana fotoğraf at
Gün: Nerden çıktı şimdi
054...: Bugün gözüme bir güzel geldin
054...: Özlediğimi hissettim
Gün: Yasaklı kelimeler........
054...: Bana yasak değil ;)
Gün:
Numara, fotoğrafı attıktan yaklaşık beş dakika boyunca çevrimiçi kaldı. En sonunda yazdığı tek bir mesajdı.054...: Septumunu seviyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kağıttan Güller Sarayı
Novela Juvenil(Tamamlandı.) Kimsem yoktu. Sonra o geldi. Her şeyim oldu. Texting/Kısa Hikaye