Gözlerimi gürültüyle birlikte araladığımda önce kenara bıraktığım gözlüğümü tekrar gözüme taktım, sonra da sıramda geriye doğru yaslanıp beden eğitimi dersinden dönen sınıf arkadaşlarıma bir bakış atarak kafamı cama çevirdim.
İkinci dersin sonuydu ve teneffüs zili çalmıştı. İnsanlar yavaş yavaş bahçeye çıkarken ben gözlerimi bulutlara kaldırmıştım. Bakışlarım duru ve boştu. Hiçbir şey düşünmüyordum. Öylece bakıyor ve derin derin soluklanıyordum.
Gürültü arttığında kulaklıklaırmı bıraktığım yerden almak için ellerimi sıranın altına uzattım. Elime telefonum değdi fakat kulaklığım yoktu. Kafamı eğip sıranın altına baktım. Gerçekten yoktu. Belki düşmüştür diye yerlere bakındım, hiçbir yerde yoktu ama başımı sıraya koymadan önce kulaklarımdan çıkarıp oraya koyduğuma emindim.