SEKİZ(DAĞILIŞ)

13.Bölüm〽️

Kız Sarpın aniden yere düşüşüyle,çığlık attı ve hemen onu tutmaya çalıştı ama başarısız olmuştu. Çünkü ağırdı... Tam kafasından tutacakken beraber yeri boylamak zorunda kalmışlardı. Kız Sarpa bir şey olmasından çok korkuyordu. Korkudan ne yapacağını bilemez haldeydi. Tek düşündüğü abisinden nefret etmeye başlamasıydı.Sonuçta bu olan olayların hepsi onun suçuydu! Sonra aniden sesler gelince, seslerin geldiği tarafa baktı ve Sarpın arkadaşı olan Barkını gördü. Onun burda olduğunu daha yeni farkedebilmişti. Ne yapacaktı? Ambulans! Ambulansa ihtiyaçları vardı.

Hemen hızlıca olduğu yerden kalkıp, kız abisinin yüzüne sinirle baktı "Emre! Bunların hepsi... Ama hepsi senin suçun! Senden şuan okadar nefret ediyorum ki! Sen benim en sevdiğim kişiydin! Bu hayatta seninle dertleşmek, seninle bir şeyler yapmak, seninle takılmak bana iyi geliyordu abi. Ama sen ne yaptın? Benim arkamdan iş çevirdin! Birde yetmezmiş gibi aşık olduğum adamı ve arkadaşını esir alıp, onlara zarar verdin. Sözde... Sözde onunla dövüşecektin! Abi... Sen aslında korkaksın! Hemde çok! Eğer Sarpla dövüşseydin kaybeden sen olacaktın değil mi? Sen bundan korktun dimi?! "dedi abisinin iki yakasından da sıkı sıkı tutarak.

Kızın abisi, kız kardeşinin bu davranışından dolayı şaşırsada " Ben korkak değilim Melis! Ben sadece seni korumaya çalışıyorum! Sana düşmanım diyorum... Bu ne kadar zor birşey biliyor musun? Ama bunu sen istedin! Ben gidiyorum! Ne yaparsanız yapın." yerdeki Sarpa bakıp "Bu adam varya senin canını çok yakacak Melis! Ozaman bana hak vereceksin! Ve şuan... Ölse dahi umrumda olmaz!" deyip adamlarına işaret verdi ve çıkışa doğru yürümeye başladılar.

Kız çıkışa doğru bakarak"Hayır! Asla bu adam beni üzmeyecek! Sende bunu beynindeki her hücreye kazı. Kazı ki...Abi... Buna çok pişman olacaksın! Git." dedi sinirle.

Kız hemen Sarpın arkadaşının ellerini, ayaklarını çözdü sonrada ağzındaki bantı çekip, çıkardı. Kız Barkına mahçup bir şekilde baktı" Ben... Abim adına sizden özür dilerim. "desede Barkın kızı takmayarak, yerde baygın bir şeklide yatan arkadaşının yanına koşarak gitti" Sarp! Kaptan! Aç lan gözlerini? Ne oldu sana böyle? Hadi ama alt tarafı burnun kanadı. Sen hemen pes edip, bayıldın mı? Bu sana hiç yakışmadı ki. Birde ben güçlüyüm diye hava atıyorsun. "dedi. Bir yanda da uyanması için arkadaşını sarsıyordu.

Kız Barkına bakarak" Barkın... Bence ambulans çağıralım. Belki ciddi bir şeydir "dedi.

Barkın kıza iğrenerek bakarak" Lan defol! Sizin gibi şımarık, zengin insanlar yüzünden benim arkadaşım bayıldı! Sakın... Sakın onu düşünüyormuş gibi yapma! Numara yapma pislik! "dedi sinirle.

Kız" Gerçekten ben pislik miydim? Yada şımarık mıydım? "dedi kendi kendine. Ağlamaya başladı. O... Bu değildi! O... Şımarık değildi.O...pislikte değildi. O bu sözlerin hiç birini hak etmiyordu. Ağlamaya devam ederek mekanın en köşesine giderek, oturdu. Sessizce kalbindeki acılarla, başbaşa kaldı.