"O bizi bir aile yaptı Niklaus. Aile güçtür!"

2.9K 149 266
                                    

Bölüm 5
~Caroline~
Büyük bir mide bulantısı ile gözlerimi açtım ve odamda ki küçük lavaboma koştum. Dün gece yediğim her şeyi kusmuştum ve bu durum sıkıcı hale gelmeye başlamıştı. Sifona bastıktan sonra elimi yüzümü yıkadım ve aynada kendimi süzüp düşüncelere daldım. Klaus ile yattığımdan beri Klaus ile karşılaşmamaya çalışıyordum. Elijah bana bir abi gibi davranırken Rebekah ve Freya'da oldukça iyiydi. İki haftadır bataklığa gidip aslında kurt ama şimdi melez olan melezlere güçlerini kontrol etmelerine yardımcı oluyordum. Kraliçe olduğumdan beri her şey oldukça değişmişti. Onlar melez olsa bile kraliçeye itaat ediyorlardı ve bu Klaus'un sinirini bozsada benim işime geliyordu çünkü bana ihtiyaçı vardı. Bir yandan da Prens Jackson'un beni bulmasını bekliyordum ama bundan o kadar da emin değildim. Bir kurt olsamda Mikaelson ailesine o kadar alışmıştım ki.

Ah, yine o ağrı ! Neredeyse bir haftadır başım oldukça ağrıyor ve midem bulanıyordu. Bundan daha kimseye bahsetmesemde batalıkta bir kaç kere kustuğumu gören kurtlar olmuştu. Belkide bir doktora gözükmeliydim en azından baş ağrımı hafifleticek bir ilaç yazabilirdi. Yavaşça aşağıya indim evde hiç kimsenin olmadığını görünce mutfağa yöneldim ve bir kaseye mısır gevreğini ile sütü boşalttım. Mısır gevreğini iştahla yerken kapının açılma sesini duymam ile kaseyi orta sehpaya bıraktım ve o tarafa yöneldim. Klaus gelmişti ve burnundan soluyordu, her zaman ki gibi bana hesap soruyor, aynı soruları tekrar tekrar soruyordu.

"Neden hala sana itaat ettiklerini anlamıyorum!"

"Sana bilmediğimi söyledim Klaus."

"Belkide onlara sen bir şey yapmışsındır küçük kurt."

"Ben mi ? Saçmalamayı bırak, ben sen gelmeden önce kraliçe olduğumu bile söylemedim !"

Sinirlerim gerilmişti, Klaus sürüme bir şey yaptığımı ima ediyordu ve bu iğrençti. Bir haftadır baş gösteren baş ağrımın yanına baş dönmemde dahil olmuştu ama şimdi olmazdı güçlü durmalıydım.

"Belkide bu bir oyundu Caroline !"

"Sen tam bir..."

Baş dönmem oldukça artmış ve harfleri bir araya getiremeyecek duruma gelmiştim cümlemi tamamlayamadan yavaşça kendimi zihnimdeki karanlığa bıraktım. Son duyduğum ses ise,

"Seni tuttum, aşkım."

~Klaus~
Caroline kavga ederken birden bayılmıştı ve onu tutmuştum. Ne yapacağımı bilemeden onu yavaşça odama götürdüm ve yatağıma yatırdım. Ardından telefonumu tuşlayıp Freya'yı buraya çağırdım, o bir Mikaelson cadısıydı ona ne olduğunu bulabilirdi. On dakika olmasına rağmen Caroline uyanmamıştı ve bu süre zarfında Elijah eve gelmişti.

"Niklaus kıza ne yaptın ?"

"Elijah, Caroline'a neden bir şey yapıyım ki. Ona bir şey yapmadım, konuşuyorduk ve bayıldı."

Freya koşturarak odaya girdi ve bize baktı, ikimizede aldırış etmeden Caroline'ın yanına gitti. Büyülü kelimeleri kullanmaya başladı ve gözlerini şiddetle açtı.

"O,o !"

Hiç kimse bir şey anlamamıştı, Freya tekrar gözlerini kapadı ve aynı büyülü sözcükleri tekrarladı. Rebekah yavaş bir şekilde kapıdan girdi, ne olduğunu anlamamış olasada Caroline'nın baygın bir şekilde yatakta yattığını görebiliyordu ve bundan beni sorumlu tutuyordu. Bana sinirli bir şekilde bakarken, Freya aynı şiddetle gözlerini açtı ve şaşkınlık içinde bana baktı. Caroline yavaşça mavi gözlerini araladığınıda etrafı süzdü ve daha sonra gözlerini benim gözlerime hizaladı.

Kurt KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin