Klaus Mikaelson, New Orleans'ın kralı sonunda melez ritüelini gerçekleştirmiş ve şimdide melez ordusunu kurmak için kendi klanını araştırıyordu. Fakat karşısına çıkan genç kurt Klaus'un aklını başından almıştı bile. Genç kurt bu durumdan rahatsız ol...
Bölüm19 ~Klaus~ Güneşin doğuşunu izlerken bir yandan da güneşten daha sıcak, daha parlak birini düşünüyordum. Belki de onu düşünmem bile doğru değildi, vereceği cevabı merak ediyordum ama öğrenmekte istemiyordum çünkü cevabını biliyordum. Yinede içimdeki küçük umut tanelerinin de Caroline'nın ağzından çıkan cevapla yok olup gitmesine izin vermek istemiyordum. Belkide benim dünyada ki kefaretimde buydu yıllardır akıttığım kanı sonsuz yaşamımda en güzel olan duyguyu tadamayarak yaşayacaktım. Tatia ile başlayan lanetim Caroline ile son bulacaktı. Fırçamı tekrar elime aldım ve aylardır çizdiğim yüzü tekrardan çizdim. Şampanya sarısı saçları, güneş kadar parlak gülüşü ve okyanus gibi mavi gözleri...
Asla aklımdan çıkmayan, çıkmayacak olan yüz. Yanda duran bardağı alarak mükemmel kıvamdaki kanı yudumladım ve kulağımı yaklaşan araba sesesine yönlendirdim. O tanıdık ipeksi sesi duymam ile kalbimin bir kez daha titrediğine tanık oldum. Yine ve yeniden...
Her zaman ki gibi her tuvalin üstünde örtülü olan siyah bir kumaş parçasını tuvalin üstüne atarak resmi örttüm ve resim odasından çıkarak salona yöneldim. Gördüğüm manzara ile kısa bir şaşkınlık yaşarken tekrar alaycı halime döndüm. İçten içe bunun olacağını biliyordum, Elijah Mikaelson nasıl sonsuz aşkını ulatabilirdi ki ? Sanırım şuan onları kıskanıyordum, ne yapabilirimdim ki ben böyle biriyim asla sahip olmayacağım şeyleri kıskanır ve ben sahip olamayacaksam kimsenin olmasını istemeyerek yok ederdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elijah dikkatlice beni süzdü ve hamlemi tahmin etmeye çalışarak Katherine'ı biraz daha arkasına sakladı.
"Bende bu anı bekliyordum, hemde uzun zamandır."
"Ondan uzak dur, Niklaus !"
"Merak etme, abi. Ondan uzak durarakta ona acı çektirebilirim."
Arkamda ki komidine doğru gittim ve uzun süredir benim tablomun arkasında saklı olan hançeri aldım ve tekrar konuşmaya başladım.
"Özledin mi, Elijah ?"
"Ne zaman özlememe izin verdin ki ?"
"Elijah, sen benim kardeşim olduğun için sana bir seçim şansı tanıyacağım."
"Ne istiyorsun ?"
"Ne isteyebilirim ki ? Ya ondan ayrılarak ailenin tarafında olucaksın yada o yalancıyla birlikte olup bu hançerle sonsuz hayatında sonsuz bir uykuya dalacaksın."
"Nasıl böyle bir şey söyleme cüret edersin ? Oda bizim ailemizden, Klaus ve yalancı mı ? Bunu söyleyebilecek kadar dürüst müsün, gerçekten ?"
Konuşmaya kalkışacaktım ki Katherine beklemediğim bir hamle yaparak beni şaşırttı.
"Birlikte değilsek, hayatın ne değeri olabilir ki !"
