Klaus Mikaelson, New Orleans'ın kralı sonunda melez ritüelini gerçekleştirmiş ve şimdide melez ordusunu kurmak için kendi klanını araştırıyordu. Fakat karşısına çıkan genç kurt Klaus'un aklını başından almıştı bile. Genç kurt bu durumdan rahatsız ol...
Bölüm21 ~Katherine~ Klaus'un dudaklarından Caroline ismi dökülürken kanımın çekildiğini hissetmiştim. Bu olamazdı, Klaus'un vücudunun herbir santimetresi gerilirken bende soğuk kanlılığımı korumaya çalışıyordum ama biliyordum ki hemen bir yalan uydurmazsam bu hem benim sonum hemde Elijah'ın sonu olurdu. Belki bencilce düşünüyordum ama her şeyi yoluna koymam ve düzene sokmam 500 yılımı almıştı. Elijah'a kavuşmam tamı tamına 500 yılımı almıştı ve şimdi hiç bir şeyi kaybetmeye niyetim yoktu. Üzgünüm Caroline, inan gerçekleri senden saklamak istemezdim ama mecburum. Özür dilerim. Hızla yüzüme büyük bir gülümseme koyarak Klaus'a baktım ve kah kaha atarak konuşmaya başladım.
"Ah, Caroline sonunda bu sıkıcı malikaneden kurtuluyoruz !"
Caroline şaşkınca bana bakınca konuşmamı hız kesmeden sürdürmeye devam ettim.
"Gerçek şu ki Aurora sürtüğü yüzünden gidemediğimiz kır evine gideceğiz yarın ama senin burda kalmak istediğini söylüyordu Klaus. Bende ona biran önce gerçekleri söylemesi gerektiğini söylüyordum."
Son sözümü söylerken Klaus'a uyarıcı bir bakış atmayıda unutmamıştım ve hızla adımlarımı merdivene yönlendirmiştim. Caroline'nın arkasında kaldığımda Klaus'a göz kırpıp yukarı çıktım. Yukarı çıktığımda ise benim dünya ya tutunma nedenim olan kişiyle göz göze geldim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ona sıkıcı sarıldım ve yüzümü hızla omzuna gömdüm. Elijah kollarını her ne kadar bana dolasada ne olduğunu anlamadığına emindim. Yüzümü kaldırdım ve kollarımı boynundan çekmeyerek konuşmaya devam ettim.
"Biraz dolaşalım mı baş başa ?"
"Sen iyi misin ?"
"Hiç olmadığım kadar."
Boynunda olan kollarımı yavaşça çektim ve Elijah'ın koluna girdim. Merdivenleri hızla inerek, Klaus ve Caroline yokmuşçasına evden çıktık. Caroline'a yalan söylemek vicdanımı oldukça rahatsız etsede Elijah'ı aklıma getirerek vicdanımın susmak bilmeyen sesini bastırıyordum. Elijah'ın sesi kulaklarıma dolduğunda düşüncelerimden arınarak dikkatimi Elijah'a verdim.
"Katarina ?"
"Efendim ?"
"İyi olduğuna emin misin, çünkü hiç öyle görünmüyorsun."
"İyiyim, Elijah. Sadece son bir kaç ayda hayatımın ne kadar değiştiğini düşünüyordum."
"Bu sözler hiç senlik değil, senin Katherine olduğuna bile emin değilim."
Onun bu sözüne karşılık ellerimi yüzüne yerleştirdim, uzun ve bir o kadar tutkulu bir öpücük verdim.
