"Jeremy?"
"Pardon?" casual na tanong ng lalaking nasa harap ko.
"Forget it. Bakit ka ba nandito? At bakit mo ko pinapunta?"
"Pinapabigay nga pala. Thanks me later.. And, Nice to meet you again" umalis na si Josh after niyang ibigay sakin yung letter.
Argh, buhay pa pala yun. Naalala ko tuloy yung time na pinagseselosan siya ni Jeremy.
Bumaba na ako after ko matanggap yung binigay niya. Nilagay ko muna yun sa loob ng closet ko at mamaya ko na yun babasahin. Lumabas ako ng opisina dahil may nakita akong nagkakagulo sa labas. May flash ng camera at kung ano pang—Ewan ko ba.
Sino na naman to??
Nakakuha ng atenyson ko ang lalaking naglalakad na akala mo nasa mall lang. Naka loose long sleeve siya at nakaslacks. May sun glasses pa at tinanggal niya yun sa harap ng mga taong nanonood sa kaniya.
"Annyeong hasaeyo! Juneun Park Chani imnida." umirap ako at nagcross arms bago bumalik sa opisina, kala mo talaga ang gwapo niya kung manamit.
~*~
"Please come in."
Nakatuon parin ang pansin ko sa mga papel nang may kumatok sa pinto Ng office.
"Hello. Was this the office of Althea Gonzales?" naiba ang atensyon ko nang makita ko si Sean na nasa harapan.
"Ohh. Sean I mean Mr. Park" walang ganang sabi ko at binalik ang atensyon sa mga papel.
"What are you doing here in the first place?"
"You don't know??"
"Ahh, Secretary nga pala kita." tumayo ako sa upuan ko at nakipagkamay.
"Suit yourself we have many things to do. Btw..." binigay ko sa kanya ang makakapal na papel bago ako bumalik sa upuan ko.
"Have a copy for this." Napatingin siya takin Ng matagal nung nakita niya akong ngumuso.
"Hah?"
"Ang sabi ko table mo yon! Dami mong satsat."
"Psch. You don't even dare to welcome me?"
"Bakit pa? Winelcome ka nila lahat kailangan ko pa ba? Look. Personal and Office' life are really different. So start working."
Umalis ako ng office ko at iniwan ko siya dun. Nagtimpla muna ako ng kape para makahinga ng maluwag. Pagkatapos kong magtimpla dumiretso na ako sa opisina para tignan ang ginagawa niya peroo-- Aish
"Kung hindi rin naman pala siya nagtatrabaho bakit pa siya nandito."
Tinignan ko siya sa labas na nagkikipagkwentuhan sa ibang mga office mate ko.
Nag-hi pa talaga sakin ang tanga.
Bumalik na ako sa lamesa ko at inasikaso ang dapat ko pang aasikasuhin. Ako na rin ang gunawa ng pinapagawa ko sa kanya kanina. Kairita.
"Bakit di mo ko tinawag? I should have do this, right?"
"Hoy Sean. I mean Mr. Park, if you're not going to do kung ano ang sasabihin ko, makipagusap ka nalanag sa iba at wag mo na akong guluhin." binawi ko sa kanya ang papel at umalis na.
BINABASA MO ANG
Silent#2 ASLFJ2 : Silent Tears ✓
PoetryMahirap magmahal lalo na pag alam mong masasaktan ka lang. Mahirap magtago kapag sobrang sakit na ng nararamdaman. Mahirap magkunwari lalo na't alam mo ang totoo. Mahirap ipilit kung alam mong hindi para sayo. Continuation of: Amie & Chani's Story I...