Amie's POV
Naglakad lang kaming dalawa hanggang sa nakarating kami sa graden ng mall. I mean yung mga picture spots na kung saan pede magpicture.
"Napanood mo na?" mahinahong tanong niya sakin.
"Uhm. It's a nice movie. I really like it." I replied. Ngumiti ako sa kanya at humarap. Even though di ako payag sa love team nila
"Why are you here by the way?" hindi siya sumagot pero nginitian niya ako.
"First of all, I'm sorry for pulling you out. That's the only way for me to met you."
"Look, Sean. I think it's better to cut our connection. I'm going to live my own life so do you." kalmadong sabi ko. Hindi siya nakasagot sakin at ngumiti lang ulit siya.
"Pede bang mag-usap tayo ng maayos? Hindi sa ganito?" nauna siya maglakad kaya sumunod nalang ako. Hanggang sa nakarating kami sa coffee shop at doon na siya huminto sa paglalakad.
Pumasok kami doon at binalik niya ang cap at mask na suot niya. Baka kasi pagkahuluhan siya ng mga tao at reportedly dating naman kaming dalawa.
"Sit down." he stated.
"Ano pa bang pag-uusapan natin? Malinaw naman na wala ng tayo." mahinahong sabi ko.
"Para sayo, pero sakin hindi pa. Anong malinaw doon eh hindi naman tayo nag-usap. Hindi pa nga malinaw na nakipag break ako sayo at ikaw naman sakin." pagpapaliwanag niya
"Can you please explain? Maayos naman tayo dati eh. Anong nangyari?" nagcrack ang boses ko sa huling salita na sinabi ko.
"Amie, nandoon ako. Gusto kitang pakasalan nung araw na yun. Akala mo lang hindi ako sumipot pero andun ako. Nakita kitang umiiyak. Naghintay ka diba?"
Halos hindi mag-sink in sa utak ko ang lahat ng sinasabi niya.
"Asan ka?! " hindi na ako ulit makapagsalita dahil tumulo na ang mga luha ko at hindi ko yun mapagalitan.
"Nabugbog ako, Amie. Naospital ako nung araw na yun. Tapos pag pumunta ako sa kasal natin papatayin ka nila."
"Sean, bakit di mo sinabi?" patuloy parin tumutulo ang mga luha ko kaya napahawak ako sa mukha ko. Kita ko namang may nilalabas si Sean at black box yun.
"Lagi ko tong natatanggap after kitang makasama." binuksan ko ang box at nagulat ako sa laman nun. Mga stolen shot namin ni Sean at mukhang sinunog ito. May mga fake blood din na ginamit pang-sulat.
BREAK UP WITH HER
"Kailan pa to? Bakit di mo sinabi? Bakit ka parin sumama sakin?" may halong galit at kirot ang nasa puso ko after kong malaman ang lahat.
"Gusto ko. Gustung-gusto kong sabihin. Kaso baka mapahamak ka lalo."
"Chaniya, 7 years. Pitong taon tayo. Andami na nating pinagdaanan, andami nang nangyari."
"Pero sa 7 years na yun mukhang ako lang ang tunay na nagmamahal sating dalawa." hindi na ako makapagsalita nang marinig ko ang salitang binitawan niya.
"Ano bang sinasabi mo?" may halong inis na sabi ko.
"Alam ko namang gusto mo si Jeremy diba? Binuksan mo lang ang puso mo sakin kasi---" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya dahil sinampal ko siya.
BINABASA MO ANG
Silent#2 ASLFJ2 : Silent Tears ✓
PuisiMahirap magmahal lalo na pag alam mong masasaktan ka lang. Mahirap magtago kapag sobrang sakit na ng nararamdaman. Mahirap magkunwari lalo na't alam mo ang totoo. Mahirap ipilit kung alam mong hindi para sayo. Continuation of: Amie & Chani's Story I...