Amie's POV
"What's love if there's no challenge?"
"Sshh, Go Finish your food. You need to rest diba?" pag-iiba ko ng topic. Patapos na siya sa pagkain niya pero kinuha niya ang Kaldera at kinain niya kahit walang kanin.
"Hindi mo naman kailangan ubusin eh. Kung ayaw mo okay lang."
"Nope, Luto mo to. Nag-eeffort ka." mahinahong sabi niya. Tumayo muna ako at tumingin sa bintana ng condo niya.
"Ang ganda pala ng view no? Saka, Chani mag-gagabi na pala no, Anong oras na?" bumalik ako sa lamesa at niligpit ang pinagkainan namin.
"6pm? Uwi ka na ba? Hahatid kita."
"Mapapagod ka pa lalo. Magpahinga ka nalang, Ako na uuwi mag-isa."
"I said NO! Listen to me. Paano pag may nangyari sayo? Hahatid na kita."
"Maaga ka pa bukas, Diba may taping ka? Pag hinatid mo ako gabi ka na makakauwi."
"Then Sleep here." tipid niyang sabi.
"H-hah?"
"Sleep here, Kung ayaw mong ihatid kita."
"May pasok ako bukas eh. Saka wait ano oras ka ba pupunta sa studio?"
"By 6? 6:30?" he replied.
"Great. 7 AM pasok ko. Pero paalam mo ko kay Akeesha."
Kinuha niya ang phone niya at tinawagan si Akeesha. Antagal niya naman. makasagot. Nung time na pinick up na ang tawag niloud-speaker ni Chani yung phone at nilapag sa lamesa.
[Ano ba yan! What's your problem? I'm having a business with Zack. The heck, Bakit ba?]
See. Naku naman Barnes!
"Amie's not coming home tonight, She can't make it."
[Sure. As long she's with you. Can I make the call ended?]
"K."
Kinuha na niya ang phone niya at pumasok sa kwarto. Sumunod naman ako at tanging lunok lang ang nagagawa ko. SUPER BIG GULP. Ang laki naman ng kwarto parang kasya na kaming tatlo dito nila Lay. Pero— Isa lang ang kama.
"Ako na sa sofa." mahinahong sabi ko. Kumuha ako ng unan at nilagay ko sa sofa sa may gilid.
"Ako na sa sofa, ikaw na sa kama." napatango ako sa sinabi niya. Ang laki naman kasi anim na tao ata kasya dito.
"The bed seems huge?" I suggest.
"Look, I'm a guy. I can't control myself. Naalala mo pa ba nung last time, I mean back then, muntik na—Muntik na talaga. Don't ever suggest it, Let's do that after we get married."
"Wait, Invited ka ba sa kasal ni Lay?"
"Anong meron?"
"Nagpropose na si Gab eh, Nasa States sila as of now. Kakasal na ata sila after 2 weeks."
"Bakit ang bilis naman? I mean, bakit—"
"Lay's pregnant. Ako ang ninang."
"Woahhh, Congrats di ko nabati si Penelope."
"Yeah, Sana all no?"
"Sana all daw, Edi pakasalan mo ko, Dali."
"Ewan ko sayo! Kanina ka pa." pumunta na ako sa kama at siya naman inayos ng hihigaan niya sa sofa.
"Ang lambot naman dito, Wahhh. Dito ka nalang kaya para makaunat ka ng maayos. Lagyan ko nalang ng boundary. Malaki naman eh."
"That's a great idea. Don't ever plan to tempt me, I really can't control myself."
BINABASA MO ANG
Silent#2 ASLFJ2 : Silent Tears ✓
PoetryMahirap magmahal lalo na pag alam mong masasaktan ka lang. Mahirap magtago kapag sobrang sakit na ng nararamdaman. Mahirap magkunwari lalo na't alam mo ang totoo. Mahirap ipilit kung alam mong hindi para sayo. Continuation of: Amie & Chani's Story I...