The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Prologue

The Prince Who Bit the Poisonous Apple

"Long ago and far away, in a kingdom stood high on the mountain top. The queen was screaming with pain as her tears burst with excitement and joy and when the townfolks heard small cries, the trumpets of success hurled all over the castle. "

Namilog ang mga mata ko habang naku-kwento si kuya sa mga pinsan naming mga batang babae.

My brother is very fond of cute little children.

"And that day, snow white was born. Who possessed a great beauty that envied by thousands of women." Nagpalakpakan ang mga pinsan ko habang nakangiti sa kanila si kuya.

Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko habang pinagmamasdan kung gaano maglambing ito sa mga bata. I always like it about my brother.

"Wynter Andres Olbes, soon to be a successful mechanical engineer." May dala akong tray ng sandwich at juice para sa kanila.

"You're always this sweet Autumn Stassi Olbes, my first princess." Pinisil nito ang pisngi ko nang maglagay ako ng pagkain sa lamesa nila.

"Ate Autumn, you like snow white too?" tanong ng isa kong pinsan.

"No, because snow white is too dumb to eat the apple coming from a complete stranger." Parang tanga lang ang malalason sa mansanas.

"Hey, you're so bitter. Why can't you join us?" umirap lang ako kay kuya.

Bumalik ako sa kusina at tinulungan ko si nanay sa paghahanda ng pagkain para sa tanghalian.

"Nakapag-pasya na ba si Itay?" narinig kong tanong ni nanay sa aking ama.

Ilang beses ko na itong naririnig, ang balita ko ay muling tatakbo si lolo sa susunod ng eleksyon bilang gobernor ng bayang ito. Kung sabagay bata pa si lolo at nararapat lamang ito sa pwesto.

Probinsiya ng Enamel, mahigpit ang usapan sa probinsiyang ito pagdating sa politika. Isa pa hindi lang iisang angkan ng pamilya ang naninirahan dito na talagang nasa dugo na ang politika.

Olbes, ang pamilya namin. Mga Suarez at Arellano, na nagsanib pwersa dahil may mga miyembro sa kanilang pamilya na ikinasal.

"Nakapag-pasya na si ama, tatakbo ulit ito sa darating na eleksyon. Kailangan natin siyang tulungan dahil sa umpisa pa lamang ay ang pamilya natin ang namumuno sa bayang ito." Tumango ako sa sinabi ni tatay.

"I'll help too," saglit lang akong sinulyapan ng magulang ko.

"I'll help too, right little sis." Umakbay sa akin si kuya na nasa likuran ko.

Sumapit ang gabi at tulad ng inaasahan namin, nagbigay ng anunsyo si lolo na tatakbo ulit itong gobernador.

Nanghihina akong humiga sa kama ni kuya habang iniisip ang buong mangyayari sa susunod na kampanya.

Sumulyap ako kay kuya na nasa harap ng salamin.

My brother is all perfect, but there is something with him that I don't want to share with everybody. Nakakahiya.

He has a narcissistic syndrome. Sa kanyang paniniwala ay siya ang pinaka-magandang lalaki sa Enamel, totoo naman, para sa akin.

But we can't brush the fact that there are others too, one from the other street. Si Villegas, ang chinito na galing sa ibang bansa na dito na sa Enamel tumira, another one is Belo, 'yong kapitbahay namin na sikat na sikat sa school, then the famous business minded duo si Al-muzaini at Montgomery, mga may lahi. Minsan nang nagdeliver ng tubig dito si Triton at nagdala ng pandesal si Ahmed, natigilan ako bigla. Ang gagandang lalaki.