The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 60

Chapter 60

Tears and smile

"Long ago and far away, in a kingdom stood high in the mountain top. The queen was screaming with pain as her tears burst with excitement and joy and when the townsfolks heard the small cries, the trumpets of success hurled all over the castle."

I read my own fairy tale enthusiastically in front of the kids from the wet market. Most of the parents around the different stalls were smiling at me as they watched their children enjoying the story.

It's been weeks when I started reading stories near our apple stall, naghanda ako ng maliliit na upuan kung saan dito pumupwesto ang mga bata na gustong makinig sa kwento ko. Minsan ay sinasamahan ako ni Tanya at August, tumutulong din sila sa pagbabasa para sa mga bata.

"And that day, the beautiful princess was born. She possessed a great beauty; envied by thousands of women."

Nakangisi ang mga bata habang binabasa ko ang libro.

"What is her name?" tanong ko.

"Snow white!"

I clapped my hands. "Very good!"

"Dahil kilala n'yo na si Snow White, bibigyan kayo ni Ate Autumn ng apples." Tuwang-tuwa ang mga bata ng sandaling magbigay ako ng mansanas sa kanila.

Hindi lang Snow White ang binabasa ko sa kanila, iba't-ibang kwento na alam kong kapupulutan ng aral. I learned this program from my mother, ginagawa raw ito ni lola noon pa man.

Karamihan sa mga magtitinda ng palengke ay may mga kasamang mga anak at para maabala ang mga bata at matulungan ang mga magulang ng mga ito sa maliit na paraan, binuksan ko muli ang programa ni lola.

I learned a lesson from Wayto. You don't need an influential name to help people, all you need to have is your genuine intention from the heart. Kung si Wayto ay nagawa niyang gawing masama ang sarili niya para makatulong sa kapwa, anong bagay ang pwede kong gawin katulad niya?

I think this program would suit my ability. Hindi man malaki ang programang ito, alam kong kahit gaano man kaliit ang sinimulan kung mataas at malaki naman ang nais makamit ay magdadala pa rin ito ng mabuti.

"Meron na ba ang lahat?"

"Yes po!"

"Very good! Now, ayusin na natin ang upuan. Ilagay sa tabi para sa susunod na buwan." Ngiting sabi ko sa mga bata.

"Teacher Autumn, wala po tayong lesson bukas?" tanong ng bata.

Bukod sa hindi ko na rin ito magagawa ng madalas dahil magsisimula na talaga ako sa aking tunay na trabaho, may importante na akong gagawin sa mga susunod na araw.

"Lea, hindi na muna makakapagbasa ang teacher n'yo ng matagal." Sagot ng lumapit na magulang.

"Bakit naman po?"

I smiled at the kids. "Because I will marry my prince tomorrow."

Namilog ang mata ng mga bata sa sinabi ko, and most of the girls giggled in excitement.

"The Prince with white horse?" white smuggled car...

"Yes!"

"Wow!" the little girls clapped their hands dreamily.

"And he will kiss you!" sabay-sabay silang kinilig sa harapan ko.

I blushed. My prince will not just kiss me. I smiled at them. "Yes."

"And you will live happily ever after?"

"Yes!"

Sasagot pa sana ako sa mga katanungan ng mga bata nang marinig ko ang sarili kong umaluhokan.