The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 33

Chapter 33

Rescue

Pumayag ako sa plano ni Tita Meribel. My parents tried to disagree, my brother and even my cousins pero nagdesisyon na ako. Sinimulan ng mga Arellano, tatapusin ng pamilya namin. Kung gusto nila ng maduming laro, pagbibigyan namin ang gusto nila.

To hell with Wayto and his broken promises. Wala na akong balak umasa sa kanya, ilang araw na akong hindi pumapasok hindi man lang ba siya nag-alala man lang sa akin?

Inaamin ko, kahit gaano ako kagalit sa kanya sa sulok ng puso ko, umaasa ako na bigla na lang siyang magpaparamdam at magpapaliwanag sa akin. Kahit ibinaba ko na ang desisyon ko na talagang kalabanin siya at ang pamilya niya, alam ko na sa sandaling magbigay siya ng paliwanag... bibigay ako, patatawarin ko siya, yayakapin ko siya...tatanggapin.

I just realized how effective his poison was. Ako iyong sobrang nalason, na sa kabila ng sakit na nararamdaman ko, mahal na mahal ko pa rin ang gago, he's still my jowable babe.

Isang paliwanag mula sa kanya... magugulo ang sistema ko.

Pero ang malaking tanong? Magpapaliwanag ba?

Ilang beses kong ipinilig ang sarili ko. I should wake up and treat this fucking poison. Dahil nangako na ako, pamilya muna, ang mga tao munang hindi ako iiwan sa ere, ang mga taong kailanman ay hindi ako sisirain o sasaktan.

Thinking about him, giving him a chance, waiting and still loving him was foolish. Dapat sa mga oras na ito ay mas isipin ko ang bagay na makatutulong sa aking pamilya, hindi ang bagay na sisira rito.

I should hate him. Love was foolish.

Paulit-ulit ko itong idinidikta sa sarili ko.

Pinagpatuloy ko ang paglalaro ng yelo sa aking baso habang hinihintay na lang itong matunaw dahil sa kaunting juice na itinira ko rito.

Mabuti na lang talaga at nakumbinsi ni Tita ang buong pamilya na manatili ako rito sa Pilipinas. Ako ang sentro ng eskandalong ito, tapos iiwan ko lang sila sa ere at hahayaang ayusin ang gusot ko?

Anong klaseng kadugo naman ako?

I should clean my own mess.

"I told you, dapat bombahin na lang natin ang mga Arellano. Wala nang magagawa ang mga matatanda kapag nabomba na natin." Tumalim ang mga mata ko sa pinsan kong si Kaden.

Kagabi pa siyang paulit-ulit sa bomba niya!

"Are you insane, Kaden?" tanong sa kanya ni Kuya.

"Matagal na talaga akong asar d'yan kay Dwight Arellano, sarap basagin ang mukha." Gigil na sabi ni Lonzo.

"Tang ina, 'wag nga muna nating pag-usapan ang mga hayop na Arellano, hindi pa ba kayo nagsasawa? Kagabi pa sila. I need a fucking peace of mind." Iritadong sabi ni Kuya. Nagsalin siya ng juice sa kanyang baso at mabilis nila itong ininom.

Hindi pa rin ako pumasok ngayong Lunes at napag-usapan na bukas na lamang, hindi ko na alam kung anong susunod na hakbang ng mga kamag-anak ko. Basta sinabi ng mga ito na pumasok na lamang ako.

They asked me if I was really sure about this, syempre hindi maiiwasan ang bulungan sa sandaling pumasok ako sa klase. Siguradong maraming langaw ang sisira sa araw ko.

But I already had the flirty image inside our school, hindi ko na namalayan no'n na malandi na ang tingin nila sa akin. Paano nga ba? Hindi ko naman kasalanan na type ako ng mga boyfriend nila at masyado silang threatened sa akin, kahit nakakasalubong ko lang sila sa daan.

Kaya siguro maraming nakahinga ng maluwag nang kumalat ang balita na naging kami ni Wayto no'n, ibig sabihin wala ng Autumn Stassi na pwedeng mang-agaw ng boyfriend. But sadly, after everything that had happened, mukhang kakabahan na naman ang mga tangang paranoid.