The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 19

Chapter 19

Poison

"B-But I'm pregnant! I'm bearing an Arellano. Buntis po ako."

The heavy silenced reigned inside the four corners of the room. Masyado na akong naging desperada para hindi malayo mula kay Wayto na halos hindi ko na naisip ang mga salitang binibitiwan ko.

Instead of applying water, I did choose a gasoline! It damn ignited the burning fire between our families!

Gusto kong sabunutan ang sarili ko nang unti-unti nang pumapasok sa isip ko ang mga sinabi ko.

I tried to open my mouth to speak a word, babawiin ko ba? Mangangatwiran ba ako? Sasabihin ko ba na nagbibiro ako?

But this wasn't a good time for damn joking! Mas pinalala ko ang sitwasyon! Napakarami nang maaari kong sabihin, bakit pagbubuntis pa?

Sinubukan kong mag-isip nang pwedeng dahilan para hindi nila ako ilayo kay Wayto, pero kahit anong pilit ko ay wala talaga akong maisip, babagsak pa rin ako sa dahilan ng pagiging buntis.

Fuck.

I need to fix this. Sasabihin ko ba sa kanila na hindi pa ako sigurado? Na nadelay lang ako ng isang araw?

Oh shit.

Bakit ba hindi na ako nasanay kapag apelyidong Arellano na ang pinag-uusapan? O tamang sabihin na matagal na akong sanay at ngayon lamang ako nagkaroon nang pagkakataong tingnan ito gamit ang ibang persepsyon?

I hated the Arellanos, simula nang marinig ko ito sa bibig ng mga kamag-anak ko, lumaki at nagkaisip na kamuhian ang kanilang pamilya, pero ngayon halos hindi ko na makapa kung nasaan ang galit ko. Binura nang lahat ni Wayto!

Napalitan ang katahimikan nang paghagulhol ni Mama, ang sunod-sunod na singhapan ng mga tiyahin ko, ang malulutong na mura ng mga tiyuhin ko, ang tulalang kapatid ko at si lolo ko na mariing nakatitig sa akin.

Saglit akong umasa na dahil binigyan ko sila ng rason na dinadala ko ang isang Arellano, baka sakaling maayos ang hidwaan sa pagitan ng dalawang pamilya. Siguro kaming dalawa na ni Wayto ang magiging susi sa salinlahing galit ng aming mga pamilya.

Siguro...sana...

"Ginahasa ka?!"

Nagpagahasa ako! Oh No... Hindi! Magpapagahasa pa lang!

Oh babe, your influential bad words were starting rule me. And it's not good right now. No! It's never been good!

Wayto and his foul words.

Marahas akong tumayo at lumuluhang sinalubong ang aking mga mata sa kanila. Nasanay na akong nagpapaulan nang maaanghang na salita para kay Wayto, pero ang marinig ito sa ibang tao o lalo mula sa mga kamag-anak ko na hindi naman siya kilala... nagkakaroon na nang kirot ang puso ko.

Because my Wayto... he's not really a bad prince...

"W-Walang ginahasa! Pumayag ako, bumigay ako! Please... he's not bad... nagmamahalan po kami ni Wayto." Halos hindi ko na makilala ang sarili kong boses.

Ganito pala talaga ang nagagawa nang pagmamahal. Kinakalaban ang sariling pamilya? Hindi, ipinagtatanggol ko lamang ang isang tao na nahusgahan dahil sa apelyidong dinadala nito.

Apelyidong hindi nagkaroon ng pagkakataong magbigay sa akin nang sariling imahe, dahil simula pa lang ay kinulayan na ng sarili kong pamilya.

Hindi sa kinakampihan ko ang mga Arellano, dahil alam kong katulad ng mga kamag-anak ko kay Wayto ay mahigpit din ang kanilang hindi pagsang-ayon sa akin, pero ngayong naiipit ako sa isang sitwasyon, hindi ko akalaing unti-unting may papasok sa aking isipan.