The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 37

Chapter 37

Other Prince

Malakas na pagkabasag ng baso ang umalingawngaw sa buong sala. Kumalat ang mga piraso nito kahalo ang pulang alak sa sahig. Lahat ng mga mata ay nagtungo roon at kay Tito Enrico na siyang nagbato rito.

I glanced at my grandfather who's holding his glass of wine too firmly, hindi na ako magugulat kung ibabato niya na rin ang hawak niya.

Isang malaking balita ang aming natanggap, masamang balita, rather. The election survey result was in favor with the Arellanos.

Ang laki ng agwat ng mga sumusuporta sa kanila kung ikukumpara sa amin at kung magpapatuloy ito, siguradong mapupunta na naman sa kanila ang pamamahala ng buong Enamel. That bomb incident just ruined our stable image and position.

It was all my fault. At ang masakit pa, ni isang salita ay wala akong narinig na paninisi mula sa mga kamag-anak ko. Kahit ang totoo, ako naman talaga ang dahilan kung bakit nagsunod-sunod ang problema.

Ano pa nga ba ang maitutulong ko? My initial motive on dating White Arellano was to seek for any bad leakage from their family, but it ended up as a disaster. Sa halip na makatulong ay nakasira pa ako sa mga plano.

I felt like I've been a burden for my own family.

Yumuko ako, nanatili akong nakaupo sa mahabang sofa habang nakayakap sa aking binti. I feel really bad, gusto kong makatulong pero wala man lang ako magawa.

"Hindi pwede na ganito. We need to do something!" sabi ni Tito Enrico habang naglalakad nang pabalik-balik.

Halos lahat kaming Olbes ay nababahala na, hindi na kami maaaring pumayag na sa mga Arellano na naman mapunta ang Enamel, because from the very beginning this province was originally reigned by our ancestors at nagpasalin-salin ito. Ang mga Arellano talaga ang nagpagulo.

"How about a parade?" Kaden suggested.

Maganda nga iyon, hindi pa rin naman pumaparada ang mga hayop na Arellano. Mas mabuti na unahan na namin, bago pa nila malaman ang balak namin at agawan kami ng plano.

"Pwede rin na magbahay-bahay? You know the usual." Lonzo said with a shrug.

"Or a debate?" biglang sabi ko.

Napatingin silang lahat sa akin. Ngayon pa lang ulit nila ako narinig na nagsalita, isang linggo matapos iyong nangyari sa party ng mga De Mesa. I had this feeling that Lonzo and Keaton informed them right away, dahil hindi man lang nagtanong ang mga kamag-anak ko sa akin tungkol sa kakaiba kong ikinikilos.

I was thankful for that. At ngayong medyo nahimasmasan ako sa nangyari ng gabing 'yon, malaki rin ang pasasalamat ko dahil walang nangyaring sugudan.

"Debate is a good suggestion. Hindi hamak na mas matalino naman si Papa kay Don Arellano." Sabi ni Tita Meribel.

Pinagmasdan ko ang reaksyon ni lolo sa sinabi ni Tita, pero wala man lang akong nabasa sa kanya. Simula nang mag-campaign period ay hindi na kami masyadong nakakapag-usap. How I missed my bonding with him, pero wala akong magagawa.

This province needs a good ruler and a better leader, handa akong ibahagi ang lolo ko para sa mga nangangailangan.

"Alright. I like the suggestions. Lonzo, Keaton and you, Autumn. Settle everything about the parade, it should be this weekened, para nasa bahay ang mga tao." Tumango kaming tatlo sa sinabi ni lolo.

Sinabi niya rin na si Kuya at ang iba ko pang pinsan na uuwi na rin ang mag-aasikaso ng debate.

"But the question here is, papayag ba sila?" tanong ni Lonzo.