The Prince Who Bit The Poisonous Apple (Prince Series #3)

Chapter 21

Chapter 21

Fear

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nalaman ko mula kay Wayto. Kung iisipin, parang napaka-imposibleng mangyaring magkaibigan pala dati ang mga lolo namin.

Ipinanganak na akong may lamat na sa pagitan ng aming mga pamilya. And to discover their long-time friendship happened years ago was a big revelation.

Ano ang pwedeng maging dahilan ng kanilang alitan? It was not just our grandfathers, but also Don Ferell and Don Almero. What a small world. Mga Ferell na naman, hindi man ako masyadong pamilyar kay Don Almero, pero nang tinangka ko siyang itanong sa isa sa mga kaibigan ko, ipinaliwanag lang naman ng mga ito sa akin kung gaano siya makapangyarihan.

Those four formidable oldies... what could be the reason why everything shattered upon between them?

It was not wise to ask any single detail to my family, hindi ko alam kung hanggang saan ang nalalaman nila at itinatago sa akin, maaaring si lolo lang ang nakakaalam o posibleng pinili na lamang ibaon sa limot ng aking pamilya ang lahat. There were a lot of possibilities, but I couldn't take a risk.

Tama nga si Wayto, dapat ay alamin namin ito sa aming sariling paraan.

Maaga pa lang ay nasa bahay na ako ni Tanya, eksaktong dito natulog si August kaya kumpleto na naman kaming tatlo.

The whole province of Enamel dubbed us as the Maaarte's in Town, at tanging masu-swerteng lalaki lang ang makakalapit sa amin. Isa na rito ang smuggler kong boyfriend na mukhang late na sa pagsundo sa akin.

Na-traffic yata? Walang traffic sa Enamel!

Abala si Tanya at August sa pag-curl ng buhok ko.

"See? That's Autumn Stassi, pupunta lang sa kabilang probinsiya. Nagpa-curl pa."

"Of course, dapat maganda ako. Wayto has this habit of changing his smuggled car in his every visit to Leviathan, dapat ay bagay ako sa kotse niya." August and Tanya rolled their eyes.

"Nagyayabang lang siya sa mga Ferell, Autumn." Dagdag nito.

"Yes." August nodded.

"Alam ko, kaya nga dapat maganda ako. Wayto has his beautiful car, I should be more beautiful." Madramang sabi ko sa salamin, inilagay ko ang likuran ng kanang kamay ko sa aking noo at inilagay sa dibdib ko ang isang kamay.

Napanuod ko ito sa sinaunang soap opera noon.

"Of course, you should be. We can paint your nails, anong gusto mong kulay?" tanong ni Tanya.

Always the supportive friends.

Sinabi ko sa mga kaibigan ko na hindi na kailangan ng make-up, kaya naglip gloss na lang ako. Hinihintay ko na lang matuyo ang kuko ko bago ako magbihis.

"Anong dress ba ang dinala mo?"

"Iba't-ibang kulay, kanina ko pang tinetext si Wayto kung anong kulay ng kotse niya. Gago siya, hindi pa nagrereply."

"Puti na lang kaya? Bagay naman siya sa ibang kulay." Tumango ako sa sinabi ni Tanya.

Maghuhubad na sana ako nang tumunog ang telepono ko. Smuggler babe calling...

"Where are you?" bungad ko sa kanya.

"I'm confuse, which car?"

"Just pick the white, babe." Sagot ko.

"Alright, see you in a minute. Tanya's place, right?"

"Yes."

Nang patayin na niya ang tawag, agad akong humarap sa mga kaibigan ko.