BLACK!

8❤

Άρης ποβ
Μετά από κανένα 20 λεπτο πηγα σπιτι... Αλλά ένιωθα τύψεις!  Πως μίλησα έτσι στην Ελπίδα ρε γαμωτο!  Θα προτειμουσα να με είχε βρισει,  να με είχε δείρει, να μου είχε φωνάξει αλλά όχι αυτό που έκανε!  Έφυγε από εκεί,  μιλώντας μου ήρεμα... Τι εννοουσε όμως όταν είπε πως όταν μάθω ποια ειναι θα ντρέπομαι!...
Πφφφφ γτ να μην είναι σαν όλες τις άλλες?  Να πεθαίνει για μια νυχτα μαζί μου... Εγώ ευχαρίστως να πήγαινα μαζί της!  Η κοπέλα έχει κορμάρα!  Μπορεί να μην πηγαινα 2η φορά με την ίδια κοπέλα αλλά για αυτή θα πήγαινα και 2η και 3η και 4η!  Πέτρα μου έγινε όταν την είδα στο γυμναστήριο με αυτό το κολάν και αυτό το μπουστακι! Απαπαπα!  Καλά λέει η γιαγιά μ πραγματα του Σατανά είναι αυτά!...

Επόμενο πρωι
Μ. Α- ξυπνα αγόρι μου... Ώρα για σχολείο!
Εγω- μμμμ
Μ. Α -μμμ κάνουν οι αγελάδες αγόρι μου..
Εγω- θα παω την 2η ώρα ρε μαμα!
Είπα και γυρισα πλευρο
Μ. Α- οκ παω να φωνάξω τον Δημήτρη να σε ξυπνήσει...
Εγω- όχι όχι όχι σηκώθηκα!  Ευχαριστημένη?  Είπα ενώ κυριολεκτικα πετάχτηκα από το κρεβάτι...
Μ. Α - πολυ... Είπε και εφυγε με χαμόγελο νικητή!

Στο σχολείο
Μπαίνω στο προαύλιο και όλα τα γυναικεία βλέμματα πεφτουν πανω μου... Όλα εκτός από ένα...  Κατευθυνομαι προς αυτήν..
Εγω- εμ Ελπίδα να σ πω...
Ελπ- Μαρία πες του κυρίου να φυγει πριν του κάνω την μουρη ένα με το πατωμα!
Μαρία ( κολλ της ελπίδας) - εμ Άρη η Ελπίδα είπε ν-
Εγω- ξέρω τι είπε Μαρία... Της είπα απότομα!
Ελπ- ε για πρόσεχε πως μιλάς στους φίλους μου...
Εγώ- ελα ρε μιλάς?  Την ρώτησα με ειρωνια!
Ελπ- ναι από τα 2 μου!  Είπε εξίσου ειρωνικά...
Εγώ - εμένα μην με ειρωνευεσαι πουτανα της είπα και την χαστουκισα...
Εκείνη δεν κουνήθηκε απλά έμεινε έτσι στο πλάι...
Μαρια- ωχ ωχ ωχ όχι... Άρη χάρηκα που σε γνώρισα... Τα λέμε στην κόλαση... Γτ δεν νμζ να ζήσεις πανω απο 10 λεπτά ακόμα...
Εγώ κοίταξα την Ελπίδα και είδα πως τα μάτια της είχαν σκουρυνει πολυ...
Εγω- εμ Ελπίδα συγγνώμη...
Ελπ- δεν πειράζει Αρουλη.. Είπε και την ώρα που πηγε να φυγει και ανακουφιστικα αλλα γυρισε και μου χωσε μια μπουνιά στο μάτι και μια στην μύτη...  Έτσι καταλήξαμε να παίζουμε ξυλο...

Ένα μήνα μετά...
Έτσι πέρασε ένας μήνας... Με εμένα και την Ελπίδα να παίζουμε ξυλο και να μας πηγαίνουν στον Διευθυντή... Δεν έχουμε ανταλλάξει ουτε μια κουβέντα κανονικά χωρίς να βρίσκουμε η να πλακωθούμε στο ξυλο...
Μπαίνει μέσα η Ελπίδα αλλά αυτό που βλέπω με σοκάρει...