BLACK!

11❤

Άρης ποβ
Δημ- τι έπαθες ρε μαλάκα?
Εγω- περιμενε έρχομαι!
Είπα και ξεκίνησα να πηγαινω προς την Ελπίδα και τον "μπαμπά" Μου χωρίς να με καταλάβουν
Ελπ- όχι δεν ξέρω που είναι! Φυγε τρ!
Μπ- όχι!  Πες μ!
Ελπ- σου ειπα όχι και μην το παρά τραβάς Παπαδόπουλε μην σου κάνω τα μουτρα κιμά!
Μπ- τουλάχιστον κάνε μ μια χάρη!
Ελπ- να ακουσω!
Μπ- θέλω να σκοτώσεις τον Άρη!
Εγώ είχα γουρλωσει τα μάτια μ!
Ελπ- τι λες?  Είσαι άρρωστος!  Σήκω ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΤΩΡΑ!
Μπ- αποφάσισε η αυτό η θα έρθεις να δουλέψεις για εμένα!  Μην εισαι χαζη!  Δεν είναι η πρωτη φορα που θα σκοτώσεις κάποιον!  Σιγά
Ελπ- καταλαβαίνεις πως θες να σκοτώσω τον ίδιο σ τον γιό?
Μπ- ναι και?
Ελπ- ΦΥΓΕ!  Θα δουλέψω για εσένα αρκεί να τους αφήσεις όλους ήσυχους οκ?
Μπ- οκ!  Εγώ στην θέση σ θα τον σκότωνα!
Ελπ- εσυ δεν έχεις καρδιά!
Μπ- ουτε εσυ έχεις..
Ελπ- όντως!.. Καρδιά μπορεί να μην έχω συνείδηση όμως και αξιοπρέπεια έχω...
Μπ- τέλος πάντων φευγω ξες στις 22: 00 στην αποθήκη...
Ελπ- ξέρω... Είπε απογοητευμένη...

Όταν αυτός γυρισε και εφυγε εγώ την πλησιασα
Εγω- επ Ελπίδα τι κάνεις?
Ελπ- ξέρω ότι μας άκουγες Άρη..
Μα πως?
Εγω- πως το ξέρεις?  Την ρώτησα σαστισμενος
Ελπ- κάτι από τα πολλά πραγματα που δεν ξες για εμενα είναι πως εχω μάτια και αυτία ΠΑΝΤΟΥ!
Εγω-. Γτ το έκανες αυτό?
Ελπ-ποιο?
Εγω- γτ απλά δεν με σκότωσες...
Ελπ- γτ μπορεί για εσένα,  εγώ να μην έχω καρδιά αλλά δυστυχώς έχω...
Είπε και εφυγε απο εκει αφήνοντας με πισω με τύψεις...