BLACK!

19❤

Άρης ποβ
Αφου σταματήσαμε να γελάμε υστερικά η Ελπ μου είπε
Ελπ- χαχαχαχαχ παμε πάνω...? 
Εγω- ναι...! 
Αφου αλλάξαμε πεσαμε για υπνο...
Εγω- Καληνυχτα πριγκίπισα...
Ελπ- καληνυχτα βάτραχε...
Εγω- Εεεεε!  Γτ βάτραχος?!  Είπα προσβεβλημένος (και καλά) 
Ελπ- γτ αφου εγώ είμαι η πριγκίπισα εσυ εισαι ο βάτραχος..
Εγω- από ποθλυ και ως που?
Ελπ- από εκεί ως εκεί!  Πες μ ότι δεν ξες το παραμυθι με την πριγκίπισσα και τον βάτραχο?!  Είπε σοκαρισμένη!
Εγω- εμ θα έπρεπε?!  Είπα με απορία!
Ελπ- ομγ!  Κάτσε!  Περίμενε!
Ειπε και σηκώθηκε να πάει κάπου... Τι θα κάνει παλι νυχτιάτικα?
Εγω- εμ ελπ τι είναι όλα αυτά?!
Ελπ- σαν τι σ φαίνονται?  Είπε με ειρωνία..
Εγω- εμ... Ξες ότι ειναι 2 π.μ έτσι?
Ελπ- μπράβο μωλέ!  Έμαθε να λέει την ώρα είπε με ειρωνία
Εγω- καλά δεν αφήνεις ποτε την ειρωνία?
Ελπ- η ειρωνία είναι όλη μ η ζωή!  Από τότε ο θυμάμαι τον εαυτό μου Ειρωνευομουν!  Τους παντες!
Εγω- ναι το φαντάζομαι...
Ελπ- Σσσσσ τέλος τα λόγια! 
Είπε και μ έδωσε μια σακουλα ποπ κόρν ενώ κράτησε και μια για αυτήν... Πάτησε το play και ξεκίνησε να παιζει ένα παιδικο?!..
Εγω- μισό λεπτό!  Παιδικό θα δουμε?!
Ελπ- και τρ σκασμός!  Ξεκινάει!! 
Είναι τόσο παιδι ακόμη π απλά χρειάστηκε να μεγαλώσει γρήγορα...
Εγω- Σοβαρολογεις?! 
Η Ελπ απλά μ έβαλε μια χούφτα ποπ κορν στο στόμα για να σταματήσω να μιλάω...

Εγω- μα δεν είναι λογικό!  Γτ να φιλήσει τον βάτραχο?!  Μπλιαχ!  Τι μας νοιάζει εμάς Κυριε?! Έλεος!  Να μην έκανες μαλακιες για να μην γινόσουν βάτραχος!  Τσ τσ τσ τσ!  Κάποιοι άνθρωποι είναι τελείως κουκου!
Ελπ- θα σταματήσεις να μιλάς?!?!  Προσπαθώ να παρακολουθησω!  Μου είπε..
Εγω- οκ... 

Όταν τελείωσε η ταινία αποφασίσαμε να παμε για υπνο αν και ήταν 4: 15 π.μ... Να δω πως θα ξυπνησουμε άυριο...

Το πρωι νιώθω ένα σκουντηγμα...
Ελπ- Άρη!  Αρουλη!  Ξυπνάω καμάρι μου...
Εγω-Μμμμμμμ
Ελπ- Έτσι να κάνεις στα λιβάδια βόδι!  Ξυπνα γαμω!
Εγω- λίγο ακόμη!
Ελπ- οκ... Είπε και βγήκε από το δωμάτιο..
Κάποια στιγμή νιώθω το κρυο νερό να με λουζει... Αλλά δεν ήταν αρκετό...
Ελπ- κοιτα έναν αναίσθητο!!
Εγώ απλά συνέχιζα να κοιμάμαι! 
Τότε άκουω πολυ δυνατά
Ελπ-ΑΡΗ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΞΥΠΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΝΕΥΡΙΑΣΕΙΣ ΑΛΛΟ!   τότε είναι π ανοίγω τα μάτια μ και βλέπω την Ελπίδα με μια ντουντούκα να φωνάζει! 
Εγω- σκασε γαμω το κερατο μ...
Είπα και ξανά ξαπλωσα..
Ελπ- ε τρ σ αξίζει!  Είπε και βγήκε από το δωμάτιο
Ξαναμπηκε και με αυτό π έκανε πεταχτηκα πάνω σαν ελατήριο!  Ήταν η Ελπίδα μαζί με την Μαρία.. (Π βρέθηκε αυτή εδώ?!)  και η Μαρία φώναζε στην ντουντούκα ενώ με έβρεχε και η ελπίδα χτυπουσε μια κατσαρόλα με μια κουταλα και σφυριζε συνθηματικα!  Σαν το στρατό!
Εγω- εντάξει εντάξει!  Σταματήστε!!!  Τι ώρα είναι?
Ελπ- αα  εμ 7: 30...
Εγω- ΚΑΙ ΓΤ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΑΤΕ ΑΠΟ ΤΡ?!?!?! 
είπα έξαλλος!
Η Ελπ και η Μαρία πηραν το πιο αθώο βλέμμα τους και με κοίταξαν
Ελπ- εμ να μπορεί να ήταν δικιάς ιδεα αλλα ήθελα να διασκεδάσω... Είπε ενώ με κοίταζε με κουταβίσια μάτια!...
Εγω- πφφφ!  Τέλος πάντων...
Ελπ- λοιπόν θέλω να σ πω και κάτι άλλο... Είπε και πήγε κοντά στην εξώπορτα μαζί με την Μαρία..
Ελπ- λοιπόν... Σμρ δεν έχουμε σχολείο!  Είπε και άνοιξε την πορτα και έτρεχε μαζί με την Μαρία!
Εγω- ΕΛΠΙΔΑ!  ΜΑΡΙΑ!  ΕΛΑΤΕ ΠΙΣΩ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΩ ΤΠΤ ΧΟΝΤΡΟ!  ειπα και αρχισα να τις κυνηγάω!...
Περιττό να πω πως μας κοιτουσαν παράξενα! ... Αχ δεν θα ωριμάσουμε ποτε... Έτσι έλεγε η μαμά μ για εμενα και τον αδελφό μ...