The Beauty and Boneless

40

Pogańska armia przybyła na wybrzeże króla Aelle w zimny poranek. Jade dmuchnęła gorącym oddechem w powietrze, widząc jej powietrze wznoszące się ku niebu jako lekki dym. Wyładowali to, czego najbardziej potrzebowali, łącznie z kobietami, i wyjechali, by spotkać się z polem bitwy. Dotarcie do niego zajęłoby im kilka dni, a potem poczekaliby na przybycie tak zwanego króla, ale synowie Ragnara byli więcej niż gotowi (i chętni), by stawić czoła zabójcy ojca. Zamontowali obóz i zebrali się w wielkim namiocie. Bjorn, Ubbe, Hvitserk i Sigurd skupili się wokół Jade, opowiadając swoją historię. Przez cały czas ręka Ivara ściskała jej palce, gdy mówiła. Wiedziała, że ​​większość z nich (nie tylko synowie Ragnara, ale także nieliczni, którzy podeszli bliżej) nie byli zadowoleni z jej zeznań, ale niewiele mogła zrobić - gdyby w ogóle dbała o ich opinie, to znaczy.
-A dlaczego Ragnar mówi do CIEBIE zamiast do nas
- Nie wiem, Sigurd, zapytam go o to następnym razem.
-Następnym razem?- wyśmiał ją.
-Nie możesz być tak dobra w podmuchach duchów ...
-Zostaw ją!
-Dość dwoje!- Ubbe rozmawiał z nimi  po kolei.
-Musieliśmy się tu dostać.- Sigurd przewrócił oczami, a Ivar przyczołgał się, by oprzeć się plecami o nogi Jade. - Jednak uważam za bardzo dziwne, że NASZ ojciec zdecydował się wysłać nam wiadomość z osobą z zewnątrz ...
-I gdybyś dobrze znała naszego ojca, wiedziałabyś, że nigdy nie zrobił niczego, co ludzie oczekiwali od niego- Bjorn interferował Czy myślał, że to dziwne, że Ragnar wybrał Jade jako swoją gołąbkę? Absolutel Ale w Kattegat pozostało kilka osób, które wiedziały o jego siostrze i był całkowicie pewien, że żaden z nich nie usiadł i nie porozmawiał z Jade o przeszłości,
-Tak, jak najazdy z kalekami? 
-Zamknij usta, Sigurd!

Jade uścisnęła klatkę piersiową Ivara od tyłu i przyciągnęła go do siebie, by nie rzucił się na swojego brata.
-Upadek Ragnara Lothbroka jest powstaniem jego synów, Sigurd, nie widzisz? On poświęcił się dla dobra swego ludu!
- Co wiesz o jego ludziach, wiedźmo? Z tego, co wiemy, mógł to być sam Loki, który wysłał cię, by nas oszukać!
- Och, Floki, jesteś po prostu zazdrosny, że z tobą nie rozmawiał, prawda?
- Posłuchaj ... - Ivar rzucił mu spojrzenie, które na dobre zamknęło mu usta. Helga odciągnęła Flokiego od grupy, ale nie tak daleko. Bjorn przemówił dalej, siadając obok Jade i Ivara.
-Byłoby lepiej dla nas wszystkich, gdyby ojciec mówił z Widzącym ...
-Ja raczej widzę jej twarz niż on-
Z tym Hvitserk rozśmieszył większość uczestników, ale to Jade przemówiła w odpowiedzi na oświadczenie Bjorna.
-Dlaczego? Czy nie miałeś dość z Odinem odwiedzającym was wszystkich?- zapytała. Wszyscy synowie Ragnara spojrzeli na siebie, zanim znów się odezwała.
-Wciąż byłeś w Algeciras, wpatrując się w morze z klifu, Ivar był fałszerstwem ...-Położyła dłoń na twarzy Ivara tak samo, jak zrobił to stary bóg.
-Nie mówię, że ci nie wierzę, Jade.
-No cóż, lepiej!
-Ojciec wybrał ją za to! W taki sam sposób, jak on wybrał mnie, bym poszedł ... - przerwał mu Sigurd.
-Poprosił cię, żebyś poszedł z nim, bo wszyscy powiedzieliśmy, że nie.
- To nieprawda! - Jade wskoczyła do środka, oddając dobroć Ivara.
-Ragnar zawsze chciał zabrać was wszystkich, abyście zobaczyli człowieka, którego naprawdę chciał zatrzeć, bo go zdradził. Odmawiając, skończyło się tylko ranieniem siebie.
-Cóż, nie byłem jedynym, który zdecydował się zrobić coś innego, zamiast żeglować z rynnowymi szczurami. Więc powiedz mi, Jade, w jaki sposób MY zrobiliśmy sobie krzywdę?
-Zostałeś, aby chronić swój dom i matkę. I tych, których straciłeś, Ubbe przynajmniej próbował coś zrobić po tym, jak Ivar przybył ... Co to o tobie mówi, Sigurd ? - Bjorn zauważył, że wyraz twarzy Ubbe zmienił się z neutralnej elewacji w coś, co można by nazwać złowrogim. Nie był szczęśliwy, nawet jeśli powiedziała, że ​​to prawda ...
- Wystarczy, Jade.
- Jasne, Bjorn, mówię tylko, że lepiej byłoby odpłynąć z rynnowymi szczurami, nie sądzisz?
-Nic o tym nie wiesz!- Ubbe pociągnął Sigurda za rękaw, ale on otrząsnął się i stanął na ziemi.Jade zachichotała.
-Wiem więcej, niż myślisz, że robię- On kontynuował.
-Och, tak? Powiedz mi coś, czego nie wiem, Jade.
-Nigdy nie będziesz tak dobry jak Ivar.- Bjorn szybko wstał i stanął między bratem a dziewczyną. Ivar wyjął jeden ze swoich noży, ale Jade ciągnęła go za ramię, żeby nie pozwolić mu go użyć. Zajęło zarówno Hvitserk, jak i Ubbe, aby uspokoić ich młodszego brata, co przywróciło ponury nastrój Bjorna.
-Odtąd dawajcie mi wiadomości Ragnara i biegnijcie ich naprzód- rozkazał, gdy jego bracia zabrali Sigurda
-Nie.
-Przykro mi, Jade, chodź znowu?
-Słyszałeś ją, bracie.
-Rozmawiam z Jade, Ivar, daj mi chwilę.
-Powiedziałam nie, Bjorn, Ragnar poprosił mnie, bym pomogła jemu synowi i to właśnie zamierzam- Mówienie wszystkiego, co uderza Sigurdowi, tak naprawdę nie jest definicją pomagania.
- Cóż, spisek, żeby mnie zabić, mógł sprawić, żebym stanął po stronie ... - Ivar wziął głęboki oddech, patrząc na swoich braci w oddali, Bjorn przykucnął przed nimi, ocierając pot z czoła dłonią.
- Nie dlatego tu przyszliśmy.
-to po co?
-Nie baw się ze mną, Ivar! Chcesz rozwiązać problem z Sigurdem? Poczekaj, aż wrócimy do Kattegat!
-Nie pozwolę mu skrzywdzić Jade!
-Wygrał Ivar, wszystko będzie dobrze.- Jade przycisnęła dłoń do jego ciasnych uderzeń, a on się trochę odsunął. Bjorn spuścił wzrok na ich ręce, a potem na ich twarze.
- Przestań też grać. Nie potrzebujemy niezgody między nami, a tym, co zrobimy w ciągu najbliższych kilku dni.
- Nie gram. Nie wtedy, gdy zaangażowanych jest tyle ludzi.
- Dobrze. Czy jest coś jeszcze, co ojciec chciał, żebyś mi powiedziała?
- Nie teraz. Pójdę do konkretnego syna z wyznaczoną wiadomością, kiedy nadejdą. Sprawa jego śmierci dotyczyła was wszystkich.
- W porządku - odpowiedział, a jego spojrzenie spoczęło na twarzy Ivara
- Za dwa dni spotkamy armię Aelle. Możesz wyjaśnić jej, co to jest  krwawy orzeł.

*****
Przepraszam, że wcześniej nie dodałam rozdziału.

Zapraszam wszystkich na nowe opowiadanie, które tłumaczę "The heart of the boneless"
Jest to też opowiadanie z serialu wikingowie.